________________
रामदासवचनामृत-दासबोध. [३. पर्वताऐसे ढग उचलती। सूर्यबिंबासी आच्छादिती। तेथें सवेंचि वायोची गती । प्रगट होये ॥ २४॥ झिडकझिडकु धांवे वारा । जैसा काळाचा म्हणियारों। ढग मारुनी दिनकरा । मोकळे करी ॥ २५ ॥ बैसती विजांचे तडाखे । प्राणीमात्र अवचिता धांके। गगन कडकडून तडके । स्थळांवरी ॥ २६ ॥ येहलोकांसी एक वर्म केलें । महदूभूतें महदूभूत आळिलें। सकळां समभागें चालिलें। सृष्टिरचनेसी ॥ २७॥ ऐसे अनंत भेद आत्मयाचे। सकळ जाणती ऐसें कैंचे। विवरतां विवरतां मनाचे। फडके होती ॥२८॥ ऐसी माझी उपासना । उपासकी आणावी मना। अगाध महिमा चतुरानना । काये कळे ॥ २९ ॥ ___दा. २०. ८. २३-२९. २२. देव कोणास म्हणावें ? बहुत देव सृष्टीवरी । त्यांची गणना कोण करी। येक देव कोणेपरी । ठाई पडेना ॥८॥ बहुविध उपासना । ज्याची जेथें पुरे कामना। तो तेथेंचि राहिला मना । सदृढ करूनी ॥९॥ बहु देव बहु भक्त । इच्छया झाले आसक्त । बहु ऋषि बहु मत । वेगळालें ॥१०॥ बहु निवडतां निवडेना। एक निश्चय घडेना। शास्त्रे भांडती पडेना । निश्चय ठाई ॥११॥ १ सोसाट्याने. २ शिपाई. ३ भितो. ४ तुकडे.
