________________
१६ - रामदासवचनामृत-दासबोध. येक देव जापाणिला । येक देव उदकीं टाकिला। येक देव नेऊन घातला । पायातळीं ॥ ३५ ॥ . काय सांगों तीर्थमहिमा । मोडूनि गेला दुरात्मा। थोर सत्व होतें तें मौ । काय जाले कळेना ॥ ३६॥ देव घडिला सोनारी । देव वोतिला वोतारी । येक देव घडिला पाथरी । पाषाणाचा ॥ ३७ ॥ नर्बदागंडिकातीरी । देव पडिले लक्षवरी। त्यांची संख्या कोण करी । असंख्यात गोटे ॥ ३८ ॥ चक्रतीर्थी चक्रांकित । देव असती असंख्यात । नाहीं मनीं निश्चितार्थ । येक देव ॥ ३९ ॥ बाण तांदळे तांबनाणे । स्फटिक देव्हारा पूजणें।। ऐसे देव कोण जाणे । खरे किं खोटे ॥ ४०॥ देव रेसिमाचा केला । तोही तुटोनियां गेला। आतां नवा नेम धरिला । मृत्तिकेचा ॥४१॥ आमचा देव बहु सत्य । आम्हां आकांती पावत । पूर्ण करी मनोरथ । सपकाळ ॥ ४२ ॥ आतां याचे सत्व गेलें । प्राप्त होतें तें जालें। प्राप्त न वचे पालटिले । ईश्वराचेनि ॥४३॥ धातु पाषाण मृत्तिका। चित्रलेप काष्ठ देखा। तथे देव कैंचा मूर्खा । भ्रांति पडिली ॥४४॥ हे आपुली कल्पना । प्राप्ताऐसी फळे जाणा। परी त्या देवाचिया खुणा । वेगळ्याची ॥ ४५ ॥ .दा. ६.६.३३-४५. १ भ्रष्टविला. २ मग.
