________________
_ रामदासवचनामृत-संकीर्ण ग्रंथ. [१३.. म्हणानीयां सदा सावध असावें। विमुख नसावें राघवेंसीं ॥ १ ॥ राम पूर्वपुण्ये जालीया सन्मुख । मग तो विमुख होऊ नेणें ॥६॥ होऊ नेणे राम सर्वांगें सुंदर । नित्य निरंतर मागे पुढे ॥ ७॥ मागे पुढे सन्मुखची चहुंकडे । भेटी हे निवाडें राधवाची॥८॥ राघवाची भेटी जाल्यां नाहीं तुटी । मग कल्पकोटी चिरंजीव ॥९॥ चिरंजीव होये राघवी मिळतां । तेथें पाहों जातां मृत्य नाहीं ॥१०॥ नाहीं जन्म मृत्य नाही येणे जाणे । स्वरूपी राहाणे सर्वकाळ ॥११॥ सर्वकाळ मन तदाकार होय । जरी राहे सोये श्रवणांची ॥ १२ ॥ श्रवणाची सोये संतांचेनि संगें। विचार विभागे अहंभाव ॥ १३ ॥। अहंभावें राम भेटला न जाये। जवळींच होये दुरी कैसा ॥१४॥ दुरी कैसा होये अहंभावें करी। जवळीच चोरी आपणासी ॥ १५ ॥ आपणासी चोरी सबाह्यअंतरीं । आणि सृष्टीभरी नांदतसे ॥१६॥ नांदतसे अंत नाही तो अनंत । जाणतील संत अनुभवी ॥१७॥ अनुभवी जाणे येथीचीये खुणे। ये वीटवाणे वाटईल ॥१८॥ वाटईल सुख संत सज्जनासी । रामीरामदासी भेटी जाली ॥१९॥ १३१. विठ्ठल व राम. एथे उभा कां श्रीराम । मनमोहन मेघश्याम ॥१॥ काय केले धनुष्यबाण । कर कटावरी ठेवून ॥२॥ काय केली सीताबाई । येथे राहीरखुमाई ॥ ३॥ काय केलें वानरदळ । एथे मेळविले गोपाळ ॥४॥ काय केली अयोध्यापुरी। एथे वसविली पंढरी ॥५॥ काय केली शरयूगंगा । एथे आणिली चंद्रभागा ॥६॥ रामदासी जैसा भाव । तैसा झाला पंढरिराव ।। ७ ॥ १ बाटेल.
