पान:रामदासवचनामृत.pdf/242

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

________________

- - ६११५] ऐतिहासिक.. १९९ मरणहाक तो चुकेना । देह वांचवितां वाचेना। विवेकी होऊन समजाना । काय करावें ॥ १४ ॥ भले कुळवंत म्हणावें । तेही वेगीं हजीर व्हावें। हजीर न होतां कष्टावें । लागेल पुढें ॥१५॥ एक जाती दोन जाती पावला । तो कैसा म्हणावा भला । तुम्हां सकळांस कोप आला । तरी क्षमा केली पाहिजे ॥१६॥ देवद्रोही तितुके कुत्ते । मारूनि घालावे परते। देवदास पावती फत्ते । यदर्थी संशय नाहीं ॥१७॥ देव मस्तकी धरावा । अवघा हलकल्लोळ करावा। मुलुखबडवा का बुडवावा । धर्मसंस्थापनेसाठीं ॥ १८॥ विवेक विचार सावधपणें । दीर्घ प्रयत्न केलाचि करणें । तुळजावराचेनि गुणें। रामें रावण मारिला ॥ १९॥ . अहो हे तुळजा भवानी । प्रसिद्ध रामवरदायिनी। रामदास ध्यातो मनीं । यन्निमित्त ॥ २० ॥ ११५. शिवानीची सनद. श्री. श्रीरघुपती. श्रीमारुती. आश्विन शु॥ १० शके १६००. श्रीसद्गुरुवर्य श्रीसकळतीर्थरूप श्रीकैवल्यधाम, - श्रीमहाराज स्वामीचे सेवेसी. चरणरज शिवाजी राजे यांनी चरणावरी मस्तक ठेऊन विज्ञापना जे मजवर कृपा करुनु सनाथ केले. आज्ञा केली की तुमचा मुख्य धर्म राज्यसाधन करून धर्मस्थापना, देव-ब्राह्मणाची सेवा, प्रजेची पीडा दूर करुनु, पाळण, रक्षण करावें; हे व्रत संपादून