________________
रामदासवचनामृत--संकीर्ण ग्रंथ. [ १०७० पिशुनें वाटतो सर्वे कोणीही मजला नसे। समर्था ! तूं दयासिंधू बुद्धि दे रघुनायका ॥ ११॥ उदास वाटतें जीवीं आतां जावें कुणीकडे। . तूं भक्तवत्सला रामा बुद्धि दे रघुनायका ॥ १२ ॥ कायावाचामनोभावें तुझा मी म्हणवीतसें। हे लाज तूजला माझी बुद्धि दे रघुनायका ॥ १३ ॥ सोडवील्या देवकोटी भूभार फेडिला बळें । भक्तांसि आश्रया मोठा बुद्धि दे रघुनायका ॥ १४ ॥ उदंड भक्त तुम्हांला आम्हांला कोण पूसतें। बीद है राखणे आधी बुद्धि दे रधुनायका ॥ १५ ॥ उदंड ऐकिली कीर्ति पतीतपावना प्रभो। मी एक रंक दुर्बुद्धि बुद्धि दे रघुनायका ॥१६॥ आशा हे लागली मोठी दयाळू बा दया करी। आणीक नलगे कांहीं बुद्धि दे रघुनायका ॥ १७॥ . रामदास म्हणे माझा संसार तुज लागला । संशय वाटतो पोटी बुद्धि दे रघुनायका ॥१८॥ १०८. रामदासांस कफव्यथा झाली असता त्यांनी केलेलें. मारुतीचे करुणाष्टक. फणिवर उठवीला वेग अद्भूत केला। त्रिभुवनजनलोकी कीर्तिचा घोष केला ॥ रघुपतिउपकारें दाटले थोर भारें। परम धिर उदारें रक्षिलें सौख्यकारें ॥१॥ सबळ दळ मिळालें युद्ध ऊदंड झालें। कपिकटक निमाले पाहतां येश गेलें ॥
