________________
९०] .. १६१ . पंचसमासी. नभासारिखें रूप या राघवाचें । मनीं चिंतितां मूळ तूटे भवाचें ॥ तया पाहतां देहबुधी उरेना। सदा सर्वदा आत पोटी पुरेना ॥ १९ ॥ म श्लो ८. पंचसमासी. ९०. स्वरूपानुसंधान. हे नवविध भजन । सायुज्यमुक्त साधन। तणे करितां शुद्ध ज्ञान। प्राण्यास होय ॥१८॥ .... शुद्ध ज्ञानाचे बळें । अंतरीं वैराग्य प्रबळे। तेणें लिंगदेह मोकळे । होय वासनेसीं॥१९॥ लागे स्वरूपानुसंधान । नाठवे देहाभिमान। विश्रांतीतें देखे मन । तद्रूप होय ॥ २०॥ आदिपुरुष एकला। नाहीं द्वैताचा गलबला। • संगत्यागें अवलंबिला। शुद्ध एकांत ॥२१॥ तेथें मन पांगुळलें । आपणांस विसरलें। आपणास भुलोन गेलें। स्वरूपबोधे ॥२२॥ मी कोण हे न कळे । अवघा आत्मा प्रबळे। तेणे बळें मन मावळे । कर्पूरन्यायें ॥२३॥ तेथें शब्द कुंठित झाला । अनुभव अनुभवी निमाला। आतां असो हा गलबला । कोणी करावा ॥ २४॥ १ पांगुळे होणे. २ कर्पूरअग्निन्याय. ११
