________________
१४४ रामदासवचनामृत-दासबोध. [८ परांतर रक्षायाची कामें। बहुत कठीण विवेकवर्मे । स्वइच्छेने स्वधर्मे । लोकराहाटी ॥ १२ ॥ आपण तुरुक गुरु केला । शिष्य चांभार मेळविला । नीच यातीने नासला । समुदाय ॥ १३ ॥ ब्राह्मणमंडळ्या मेळवाव्या। भक्तमंडळ्या मानाच्या। संतमंडळ्या शोधाव्या । भूमंडळीं ॥ १४ ॥ उत्कट भव्य तेंचि ध्यावें । मळमळित अवघेचि टाकावें ।। निस्पृहपणे विख्यात व्हावें । भूमंडळी ॥ १५ ॥ अक्षर बरे वाचणे बरें । अर्थातर सांगणे बरें। गाणे नाचणे अवघेचि बरें। पाठांतर ॥१६॥ दीक्षा बरी मीत्री बरी। तीक्षण बुद्धि राजकारणी बरी । आपणास राखे नानापरी । अलिप्तपणे ॥ १७॥ विड हरिकथेचा छंदु । सकळांस लागे नामवे? । प्रगट जयाचा प्रबोधु । सूर्य जैसा ॥१८॥ दुर्जनासी राखों जाणे । सज्जनासी निवऊं जाणे । सकळांचें मनीचे जाणे । ज्याचे त्यापरी ॥ १९॥ संगतीचें मनुष्य पालटे । उत्तम गुण तत्काळ उठे। अखंड अभ्यासी लगटे । समुदाय ॥ २० ॥ जेथे तेथे नित्य नवा । जनासी वाटे हा असावा। परंतु लालचीचा गोवा । पडोंचि नेदी॥२१॥ उत्कट भक्ति उत्कट ज्ञान । उत्कट च्यातुर्य उत्कट भजन । उत्कट योग अनुष्ठान । ठाई ठाई ॥ २२ ॥ उत्कट निस्पृहता धरिली । त्याची कीर्ति दिगांती फांकली। उत्कट भक्तीने निवाली। जनमंडळी ॥ २३ ॥ १ वहिवाट. २ मैत्री. ३ वेध.
