________________
HTTTTTT-mm रामदासवचनामृत-दासबोध. [५. आत्मज्ञान जीर्ण जर्जर । त्याचा करी जीर्णोद्धार।। विवेके पावे पैलपार । या नांव साधक ॥ ११ ॥ उत्तमें साधूची लक्षणे । अंगिकारी निरूपणें । बळेचि स्वरूपाकार होणे । या नांव साधक ॥ १२ ॥ असत्क्रिया ते सोडिली । आणी सक्रिया ते वाढविली। स्वरूपस्थिती बळावली । या नांव साधक ॥ १३ ॥ अवगुण त्यागी दिवसेंदिवस । करी उत्तम गुणाचा अभ्यास। स्वरूपी लावी निजध्यास । या नांव साधक ॥ १४ ॥ दृढीनश्चयोचनि बळें । दृश्य असतांच नाडळे । सदा स्वरूपी मिसळे । या नांव साधक ॥ १५ ॥ प्रत्यक्ष माया अलक्ष करी । अलक्ष वस्तु लक्षी अंतरीं। आत्मस्थितीची धारणा धरी । या नांव साधक ॥१६॥ जें या जनासि चोरलें । मनास न वचे अनुमानलें। तेंचि जेणे दृढ केलें । या नांव साधक ॥ १७ ॥ जें बोलतांचि वाचा धरी । जे पाहातांचि अंध करी। तें साधी नानापरी । या नांव साधक ॥१८॥ जे साधूं जातां साधवेना ।जें लहूं जातां लक्षवेना । तेंचि अनुभवे आणी मना । या नांव साधक ॥ १९॥ जेथें मनचि मावळे । जेथें तर्कचि पांगुळे। तेंचि अनुभवा आणी बळें । या नांव साधक ॥२०॥ स्वानुभवाचेनि योगें। वस्तु साधी लागवेगें। तेचि वस्तु होये आंगें । या नांव साधक ॥ २१॥ अनुभवाची आंगे जाणे । योगियांचे खुणे बाणे। कांहींच न होन असणे। या नांव साधकः ॥२९॥
