पान:रामदासवचनामृत.pdf/134

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

________________

IM - ६५३] . साक्षात्कार. भेटों जातां राजद्वारीं । बळेंचि धरिला बेगारी। कळावंतां तैसी परी । कळेने केली॥ ३६॥ मन ठेऊन ईश्वरीं । जो कोणी हरिकथा करी। ... तोचि ये संसारीं। धन्य जाणा ॥ ३७॥ . . दा.१४. ५. २१-३७. ५३. भक्तियुक्त काव्य हेच प्रासादिक काव्य होय. वैभव कांता कांचन । जयास वाटे हे वमन। । अंतरीं लागलें ध्यान । सर्वोत्तमाचें ॥ २२ ॥ जयास घडीने घडी। लागे भगवतीं आवडी। चढती वाढती गोडी । भगवद्भजनाची ॥ २३ ॥ जो भगवद्भजनेंवीण । जाऊं नेदी येक क्षण। सर्वकाळ अंतःकरण । भक्तिरंगे रंगलें ॥ २४॥.. जया अंतरीं भगवंत । अचळ राहिला निवांत । तो स्वभावें जें बोलत । तें ब्रह्मनिरूपण ॥ २५ ॥ अंतरीं बैसला गोविंद । तेणे लागला भक्तिछंद । भक्तीविण अनुवाद । आणीक नाहीं ॥ २६ ॥ आवडी लागली अंतरीं । तैसीच वदे वैखरी। भावें करुणाकीर्तन करी। प्रेमभरें नाचतु॥ २७ ॥ भगवंती लागलें मन । तेणें नाठवे देहभान। . शंका लज्जा पळोन । दुरी ठेली ॥२८॥ तो प्रेमरंगे रंगला । तो भक्तिमदें मातला। तेणें अहंभाव घातला । पायातळीं ॥ २९ ॥ गात नाचत निशंक । तयास कैचे दिसती लोक । दृष्टीं त्रैलोक्यनायेक । वसोन ठेला ॥३०॥