________________
रामदासवचनामृत-दासबोध. [sic याहीवरी अध्यात्मश्रवण । हरिकथानिरूपण।। जेथें परमार्थविवरण । निरंतर ॥४७॥ जेथें सारासार विचार । जेथे होये जगोद्धार । नवविधा भक्तीचा आधार । बहुत जनासी ॥४८॥ म्हणोनि नवविधा भजन । जेथें प्रतिष्ठिले साधन है। हे सद्गुरूचे लक्षण । श्रोती ओळखावें ॥४९॥ अंतरीं शुद्ध ब्रह्मज्ञान । बाह्य निष्ठेचे भजन। तेथें बहु भक्तजन । विश्रांति पावती ॥५०॥ नाहीं उपासनेचा आधार । तो परमार्थ निराधार । कर्मेंविण अनाचार । भ्रष्ट होती ॥५१॥ म्हणोनि ज्ञान वैराग्य आणि भजन । स्वधर्म कर्म आणि साधन। कथा निरूपण श्रवण मनन । नीति न्याये मर्यादा ॥ ५२ ॥ यामधे येक उणे असे । तेणें तें विलक्षण दिसे। म्हणौन सर्वहि विलसे । सद्गुरूपासीं ॥ ५३॥ . दा. ५. २. ४४-५३. - ३९. साधुलक्षण, अंतरीं गलियां अमृत । बाह्य काया लखलखित । अंतरस्थिति बाणतां संत । लक्षणे कैसीं ॥१॥ जालें आत्मज्ञान बरवें । हे कैसेनि पां जाणावें । म्हणोनि बोलिली स्वभावें । साधुलक्षणें ॥२॥ ऐक सिद्धाचे लक्षण । सिद्ध म्हणिजे स्वरूप जाण । तथे पाहातां वेगळेपण । मुळीच नाहीं ॥३॥
