गणपतीची आरती/उपेल जरती मदें शुंडा
<poem> कपोल झरती मदें शुंडा बहु साजे। शेंदूर जो घवघवीत अद्भुत सुविराजे॥ घागरियांचा घोळ पदी घुळघुळ वाजे। प्रसन्नवदना देवा ध्याता सुख माजे॥१॥
जय देव जय देव गजनरवेषा। आरती ओवाळू तुजला विश्वेशा॥धृ.॥
विशेष महिमा तुझा नकळे गणनाथा। हरिसी संकट विघ्ने तापत्रयव्यथा॥ अखंड आनंदें तूं डोलविसी माथा। तांडव नृत्य करिसी तातक् धिम ताथा॥जय.॥२॥
विद्या धन संपदा कनकाच्या राशी। नारी सुत मंदिरे सर्वहि तूं देशी॥ निर्वाणी पावशी वेगी भक्तांशी। गोसावीनंदन गातो कवितांशी॥जय.॥३॥
<poem>
![]() |
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Question_Copyright_2.png/50px-Question_Copyright_2.png)