( ३३० ) खेळ मुलांचे. ॥ १४२५ ॥ आंगा आणुनि चारें पारा घालिसि इमामा । निधानियां जाईल पुढे पडसि येउनि दमा ।। १ ।। घुमे एक्याभावें । हा गोपाळ घेउनि सर्वे ।। २ ॥ तोंडा येतो फेस पुटिला नाचसिल वारे । पडतां निसतेाश मग हांसतिल पोरें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे सकळ ही सोडुनियां तमा । एका हरि- विण तया नांव इमाम ॥ ४ ॥ | ॥ १४९२ ॥ धरुनि हात हात पोरी घरिसी चिकाटी । नमुटेसि मग वलिया सांपडतां मुष्टी ॥ १ ॥ धरिसी तरी धरि एक हरि चित्तीं मनीं । नाहितरि अहंकार गोविल व्यसनी ॥ २॥ सोडवितां न सुटे या नाडिवो अभीमाना । वायां व्यर्थ कॅथोनियां पड़ासले पतना ॥ ३ ॥ निळा म्हणे अंतरिचे जाणे हरि सर्व । तया हातीं हात देतां देईल तो वैभव ॥ ४ ॥ ॥ १४९३ ॥ तारुण्याच्या वळे घेऊं धांवसिल झवी । पडलिया तळीं हासों लागतिळ उभी ॥ १ ॥ घेसी तरी घेई हरिस घालि मिठी । नेदी पडो तोचि वंद्य करिल येसृष्टी । २ ॥ एकाहुनि बळि येक नये तुझ्या भ्याना । कुंथेनिया येसी तळा होईल तनाना ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे झवि लव घेई काळासवें । श्रीहरिच्या बळे मग वाटशिल नांवें ॥ ४ ॥ | ॥ १४९४ ॥ लैस वेलि देता सेलि होसि कासाविस । येईल पुढे थेटे पडसे आयुष्याचा नाश ।। १ वुड हरि सर्वे । देह भाव उरनिभावें ॥ २ ॥ दरडिवरी राहोनि उभा मारिसी कीराणे । तळिचा धोंडा नेणोनि पारो जाशिल जिवे प्राणें ॥ ३ ॥ ह्मणे निळा सांडुनि खेळा श्रीहरितें भज । अक्षोभ जळे नचले वळ होशिल निर्बुज ॥ ४ ॥ ॥ १४९५॥ सुरकाडि बैसोनि खोडि चदसि झाडावरी । मोडलिया डाहाळी खांद पडशील आघोरी ॥ १।। वेंघ ऐशावरी घेउनि सर्वे हार॥ २ ॥ जगडवाळ झाडे वरि खांद्याहि वांकुड्या । उलंडल्या वरुनि हुन रोडतिले मांड्या ॥ ३ ॥ निळ, ह्मणे श्रीहरि तें दृष्टि धरुनियां । वेंधेवर जाई दुरि ने पवसि अपाया ॥ ४ ॥
