शिवळटी, रुमणे, दांताळे, जू, वडवान, मोटेचे सुळे, डुबे, मोगरी, फावडी, मेखा, दांडे, खुंटे, मुठी, लोहार व सोनार ह्यांच्या ऐरणीचे खोड, घन व हातोड्यांचे दांडे; चांभाराची फरांडी ( ज्यावर कातडे कापतात तें चापट लांकूड ), कुंभाराच्या चाकाचे तळ, आंबा घडण्याचे फळे; परटाची मोगरी; व सर्व आलुत्याबलुत्यांच्या मेखा, दांडे वगैरे. नवीन नांगर, पाभर, तिफण किंवा गाडा भरणे झाल्यास तो मजुरी घेतो. नांगर दोन तीन व पाभर तिफण पांच सहा वर्षे टिकतात. बाकीच्या आऊतकाठीची डागडुजी नेहमी करावी लागते. नवीन मोघड करतात त्या सालीं सुताराला चार शेर व एरवीं आच्छेर तें तीन शेर पर्यंत बीं कुणबी देतात, आणि रासमाथ्याला शेकडा २ प्रमाणे बलुतें देतात.१ सुतार कामासाठी कुणबी व इतर लोक जें लाकूड आणतात त्याच्या ढलप्या सुतारच ठेवतो आणि विकतो. जळण महाग झाल्यामुळे त्यांत त्याला चांगला नफा मिळतो.
लोहारकामासाठी लोहाराला लोखंड व सरपण, कोळसे, गोवऱ्या, ही पदरची पुरवावी लागतात; आणि त्याच्या हाताखालीं गडी द्यावा लागतो. लोहारकाम बहुतेक त्याच्या भट्टीवर चालते. तो बलुत्यामध्ये खाली
१ साधारणपणे लाकूड देऊन सुतारकामांची रोख मजुरी पडते ती अशी-
| किंमत | सनंग | किती वर्षे टिकतें. |
| रु. १ | नांगर | ३,४ |
| १ | वखर | ५ |
| १ | पाभर | ५ |
| σ ८ | कोळपें मोठे | २ |
| σ ६ | कोळपें लहान | २ |
| σ ४ | आऊताची जूसर | २ |
बलुतदार सुतार दोन बैलांच्या आऊतामागे दरसाल सुमारे ३ σ ८ रुपयांचे नुसतें धान्य घेतो, याशिवाय वरकड किफायत, असे कुणबी सांगतात.
