________________
अध्याय एकतिसाचा. ८२९ - सौदामिन्या यथाऽकाशे यान्त्या हित्याऽनमण्डरम् । गनिन रक्ष्यते मत्यैस्तथा रणस देयते ॥ ९ ॥ वीज तळपे अभ्रमंडळी । ते कोठोनि आली कोठे गेली । गति नरा नै लैक्षे भूतळी । तैशी कृष्णगती जाहली दुर्गम देवा ॥८६॥ वीज सकळ मनुष्ये देसती । परी न कळे येती जाती गती । तेवीं कृष्णाची अवतारशक्ती । न कळे निश्चिती देवासी ॥ ८७ ॥ तेथूनि येथे येणे । का येथूनि तेथ जाणे । हैं नाही कृष्णाम करणे । तो सर्वत्र पूर्णपणे परिपूर्ण सदा ॥ ८८॥ घावया आकाशासी विढार । सर्वथा "रित न मिळे घर । तेवीं कृष्ण परमात्मा सर्वत्र । गत्यंतर त्या नाही ॥ ८९॥ ऐसा श्रीकृष्ण गेला निजधाम । परमाद्भुत ज्याचा महिमा । अलक्ष्य लक्षेना कृष्णगरिमा । जाणोनि स्वाश्रमा निघाले देव ॥ ९ ॥ ___ ग्रझरुद्वारपस्ते तु वा योगगति हरे । विसिताला प्रशसत स्य स्व रोक ययुस्तदा ॥ १० ॥ आह्मी मार्यानियंते निजशी । आह्मी जाणो दुर्गमा योगगती । आह्मी सर्वद्रष्टे त्रिजगती । हा अभिमान चित्ती देवांचे ॥ ९१ ॥ तिही देखोनि कृष्णगती । गळाली जाणिवेची धृती । लाजे पळाली अभिमानस्थिती। तिहीं माडिली स्तुति कृष्णाची ॥ ९२॥ रुद्र पंचमुखी करी स्तुती । ब्रह्मा चहूं मुखी वर्णी कीर्ती । देव विस्मयाते पावती । अगम्य गती कृष्णाची ।। ९३ ॥ करिता श्रीकृष्णाची स्तुती । देवासी न वाणे तृप्ती । वर्णित श्रीकृष्णकीर्ती । स्वलोकाप्रती सुर गेले ॥९४॥ पूर्वी सागितली कृष्णगती। तेचि सागावया विशद स्थिती। परतोनि परीक्षितीप्रती । अतिप्रीती शुक सागे ॥ ९५ ॥ राजपरस्य तनुभृजनलाप्ययेहा मायाविडम्बनमयेहि यथा नरस । ___ सृष्ट्वाऽऽमनेदमनुविश्य विहत्य घान्ते महाय चारममहिमोपरत स भास्ते ॥ ११ ॥ ऐक राया परीक्षिती । सकळ कारणा कारण श्रीपती । मायेची हि चेतनाशक्ती। जाण निश्चिती श्रीकृष्ण ॥ ९६ ॥ ज्यासी नाही व्यक्ति वर्ण । ज्यासी नाहीं रूप गुण । तो स्वलीला श्रीकृष्ण । यदुवंटी जाण अवतरला ।। ९७ ॥ जो संकळी वाज जाण । जो सकळ गोत्री गोत्रज पूर्ण । जो सकळ यांतींची योती जाण । स्वयं श्रीकृष्ण मर्यादि ॥९८॥ त्यासी यदुवशी जे जन्म । गोवर्धनोधारणादि कर्म । कुलक्षयो निधनधर्म । हैं स्वलीलाकर्म योगमाया ।। ९९ ॥ योगमायेचिया सत्ता । मत्स्यकूर्माटि अवतारता । शेखी धरी श्वेतवराहता ते अतयं योगता कृष्णाची ।। १०० ॥ श्रीकृष्ण नव्हे अनतार। हा अवतारी चिन्मात्र । त्याचे अति अतक्र्य चरित्र । ब्रह्मादि रद्र नेणती ॥१॥ जैसे आरिसा प्रतिविध विवलें। तैसे यदुवंशी कृष्णजन्म जाहले । आरिसा हातभार दाविले । तैसे कर्म केले श्रीकृष्णे ॥ २॥ तो आरिसा हातींचा टाकिता। होरपे पुढील प्रतिनिबता । त्या नाच कृपानिधनता । मिथ्या वार्ता मायिक ।। ३ ॥ जैसा नद धरी नाना बेप। सर्वेचि साडी त्या वेपास 1 परी नटासी नाही नाश । तेसा ५ हपीकेश अवतारी १ चमरते २ मेयमब्दात ३ समजात नाही ४ मिन्हार ५ रिकाम ६ मिम स्थिति, अन्य नि माया गोटेपणा, श्रेष्ठत्व ८ मायेचे नियते, शास्ते ९ जाणीव दागजे ज्ञान वा धेर्य पा₹ 1 रूसाग ११ जाम घेरा गुबपुरप १२ राव मानाचे मूलस्थान १३ 'प्रहसिं साममिहार गपापारामाममा से भगदनानीमनीतर पटल आहे १४ ज्ञानलस्प १५ आरशात १६ पावले १७ नामसी होवे
