________________
अध्याय एकोणतिसावा. केवळ जे कां वनचर । पालेखाईर वानर । चारी मुक्ती त्यांच्या किंकर । त्यांसी सुरवर बंदिती स्वयें ॥ २६ ॥ केवळ जे का व्यभिचारिणी । शेखी ज्या घुरेटा गौळणी । मोक्ष लागे त्याच्या चरणी । ये ब्रह्मा लोटांगणी चरणरजासी ॥ २७ ॥ तूं परमात्मा परमेश्वर। हे नेणती गौळणी वानर । तरी तुझें त्यासी भजनमात्र । फळले साचार परब्रह्मत्वे ॥२८॥ ऐसें अगाँध तुझें भजन । अगम्य भजनाचें महिमान । भक्तिअधीन तुझे देवपण । मा मोक्षासी कोण अधिकाई ।॥ २९ ॥ भक्तीच्या पोटी जन्मली मुक्ती । वाढली मुक्ती भक्तीतें घोती। ऐसी जे कां मुक्ति मातृहंती । तिसी भी सर्वार्थी नातळे ॥ ७३० ॥ फिटे मुक्तीचे दूपण । जेणे ते होय अतिपावन । ते मी सांगेन विदान । ऐक सावधान श्रीकृष्णा ॥३१॥ जोडल्याही मुक्तपण । मज द्यावे तुझें गुरुभजन । तेणे मुक्तिही होय पावन । रहाणोनि लोटागण घातले ।। ३२ ॥ मस्तकी धरिले श्रीचरण । उद्धव सर्वधा न सोडी जाण । तेणे ठकाच जाहला श्रीकृष्ण । त्यासी सपूर्ण तुटला ॥ ३३ ॥ जाणोनि आपुले मुक्तपण । मी न साडी तुझें निजभजन । ऐशी कृपा करी पूर्ण । ह्मणोनि श्रीचरण न सोडी ॥३४॥ मुकता मानल्या सपूर्ण । तै राहो न शके सद्गुरुभजन । हेही वाधो न के विन । तैशी भक्ति निर्विघ्न मज साग ॥ ३५ ॥ कोटिजन्में शिणता जाण । झणसी नातुडे मुक्तपण । त्या मोक्षा नाव ठेविसी विघ्न । मूर्ख सपूर्ण मज मणसी ॥ ३६॥ जेणे सुटे तुझ सद्गुरुभजन । ते मी मानी परम विघ्न । तुझे भक्तिवीण मुक्तपण । अलवणी मज जाण गोविदा ।। ३७ ॥ माझी न मोडे नित्यमुकता । अहेतुक चालवी भक्तिपथा। ऐसी कृपा करी श्रीकृष्णनाथा । झणीं सकोचता मानिसी ॥ ३८ ॥ दाणसी म्या दिधली नित्यमुक्की । ते माझी मजपाशी सिद्ध होती । दिधली ह्मणा हे मिथ्या वदंती । चाउगी ख्याती दातृत्वाची ॥ ३९ ॥ माझी स्वतःसिद्ध नित्यमुक्तता । त्यावरी भक्ति मी मागे आता । ते देशील तरी तू साचार दाता । उदारता या नाच ॥ ७४०॥ ते सतोपोनि भक्ति देता। उल्हास न देखों तुझ्या चित्ता । थोर माडली कृपणता कृष्णनाथा मजलागी ॥४१॥ जे साडवी सद्गुरुभकी । आहा न लगे तुझी जीवन्मुक्ती । मुक्ति हणणे हेही भ्राती। ऐक श्रीपति सागेन ॥ ४२ ॥ मुळीच मुख्य नाही वद्धता । तेथ कैची काढिली मुक्तता। मिथ्या मुक्ति नातळे सर्वया । माझी गुरुभकता मज देई ॥४३॥ मागे ज्यासी त्या दिधली मुक्ती । ते 'ठकिले उकिले याच रीती । तैसे चाळवू नको श्रीपती । मोक्षावरील ऑक्ती मज देई ॥४४॥ ह्मणोनि घातले लोटांगण । धायोनि धरिले दोनी चरण । प्रेमें बोसडला श्रीकृष्ण । उद्भवासी संपूर्ण तुटला ॥ ४५ ॥ मोक्षाहीवरील गुरुभकी । उद्भवे मागीतली नाना युक्ती । जे जे चालली उपपत्ती । तेणें सुखें श्रीपति सुसापला ॥ ४६॥ सुखें सुखावली कृष्णमूर्ती । डोलो लागला स्वानंदस्थिती । तेणे सतोपें भक्तिमुक्ती । उद्धवाहात्ती अपिली ॥ ४७ ॥ जगी उद्धवाचे शुद्ध पुण्य । जगी उद्धवाची धन्य धन्य। ज्यालागी सर्वस्वं श्रीकृष्ण । मोक्षावरील गुरुभजन स्वानंद देत ॥४८॥ गुरु ब्रह्मा दोनी १झाडपाला साणारे, जगली २ गावटळ, गोरमा दुवासित ३ सतपाररहित सोल ४ सरमग ५ मारी, पाद करो. ६ युचि, उपाय ७ आश्चर्यचकित ८ सापडत नाही ९ आळणी, बेचव, निगवाचून मग त १० नियम पीति, वाणी १३ फसले गेले १३ ज्ञानोत्तरभक्ति १४ भरून वाह शगला १५ युफीचे वोट १६ बाधा
