________________
अध्याय अठ्ठाविसावा हणोनि साडणे । हैं नुरेचि त्यांसी वेगळेपणे । ब्रह्मी ब्रह्मपणे परिपूर्ण ॥ ९३ ॥ पद्धकाळी बद्धता । आत्मेनि घेतली नाही तत्त्वतां । अथवा मुक्तिकाळींची मुक्तता । आत्मा सर्वथा स्पर्शना ॥१४॥ आत्मा अविकारी पाही । येणे निरूपणे पडे ठायीं । जरी ह्मणशी कळले नाहीं । ऐक तेही सागेन ॥ ९५ ॥ आत्मा सर्वदा नित्य पाहीं। यालागीं त्यासी उत्पत्ति नाही । उत्पत्ति न लगे ज्याचे ठायीं । तो गर्भासी कहीं स्पर्शना ||९६॥ गर्भजन्म ज्यासी नाही । त्यासी देहाचा अभाव पाहीं । देहेंवीण वृद्धि कहीं। त्याचे ठायीं स्पर्शेना ॥१७॥ जो सर्वदा विदेही । कर्म न रिघे त्याच्या ठायीं । कर्मवीण बद्धता पाही । आत्म्यासी कहीं लागेना ॥ ९८॥ जो निरवयय साचार । त्यासी एकही न घड़े सस्कार । ज्यासी नाही आकार । त्यासी विकार स्पर्शना ।। ९९ ॥ जो गर्भजन्माअतीत । मरण रिघों न शके तेय । काळाचाही न लगे घात । क्षयातीत परमात्मा ॥ ५०० ।। न लगे जन्म कर्म मरण । त्यासी विकारी करी कोण । वस्तु अविकारी परिपूर्ण । यापरी जाण उद्धचा ॥१॥ निविड दाटल्या अज्ञान । आत्मा नाही न करवे जाण । प्रसर झालियाही ज्ञान । आत्मा नवा जाण नुपजवे ॥२॥ज्ञानाज्ञानी अलिप्त । आत्मा निर्विकार नित्य । येचि अाँ सदृष्टात । असे सागत श्रीकृष्ण ॥३॥ यथा हि भानोरदयौ नृचक्षुपा तमो विहन्यान तु सद्विधते । पुव समीक्षा निपुणा सती मे न्यारमिन पुरुषस उद्धे ॥ ३४ ॥ डोळानादते दृष्टीसी । तम अवरोधी तियेसी । सूर्य उगवूनि तमातें निरसी । परी नवे दृष्टीसी नुपजवी ॥४॥ तेवी अविद्या क्षोभूनि सबळ । आत्मा नाहीं न करवेच केवळ । पुरुपबुद्धीस आणोनि पर्डंळ । मिथ्या द्वैतजाळ दासवी ।। ५ ।। तेथ पावल्या शुद्ध ज्ञानासी । अविद्यामळ मात्र निरसी । नवे उपजवावया आत्म्यासी । सामर्थ्य जानासी असेना ॥६॥ आत्मा निजप्रकागेसीं । ज्ञानाज्ञानाते प्रकाशी । ते ज्ञानाज्ञान परमात्म्यासी । कदाकाळेंसी स्पर्शना ।। ७॥ ज्ञानाज्ञानविकार । अविद्यातःपाती साचार । आत्मा अविद्येहूनि पर । नित्य निर्विकार या हेतू ॥ ८॥रात्रि नाहीं सूर्यासी । मा दिवसू काय आहे त्यासी । तेवीं ज्ञानाज्ञान आत्म्यासी । कदाकाजेंसी स्पर्शेना ॥ ९॥ आत्मा निर्विकार स्वयंज्योती । अलिप्त ज्ञानाज्ञानस्थिती । त्या स्वरूपाची सहज माप्ती। उद्धचाप्रति हरि सागे ॥ १० ॥ एप म्धयज्योतिरजोऽप्रमेयो महानुभूति सकरानुभूनि । एकोऽद्वितीयो वचसा विरामे येनेपिता वागसवधान्ति ॥ ३५ ॥ एवं स्वयज्योतीचं व्याख्यान । परमात्मा स्वप्रकाराधन । साधक तप आपण । अभिन्नत्व जाण सर्वदा ॥ ११॥ आत्मा परिपूर्ण निजपूर्णता । त्यासी वेगळी कैंची माता र ११ मुखदु गाविलाप्रमाणे शाना १ त्यापासून काहीही भिन नसल्यामुळे २ समजून पटेल ३ देवरहित ४ काही ५ रज्वल ६ पविकारस्य ७ अधकारात ८ नाश करतो ९ माया १० आवरण ११ मुसदु गादि वे १३ भान य आरन हे दोन्ही मारियाजन्य विकारच आहेत काम्बान काटा काहन दोनही काटे टाकून द्यावयाचे असतात त्याप्रमाणे शाना मान दुर सास्न मन शानाज्ञानातील में निर्मळ खस्वरूप तदाकार होऊन राहणे हेच जमा, गायक आहे १५ भात्मा परविसरानिय सप्रकाश आहे १४ स्वप्रकाश परमात्म्या न म
