________________
अध्याय धाविसावा. आपण, प्रतिपादा ॥४७॥ आणि आत्म्यावेळी प्रकृती । सर्व प्रकारे नये व्यक्ती । रूपावेगळी छाया केजती । कैशा रीती आभासे ॥४८॥ गोडीवेगळी साकर होये । परिमळावेगळा कापूर राहे । ते आत्म्यावेगळी पाहें । प्रकृति लाहे अभिव्यक्ती ॥४९॥ गगनावे. गळा घट राहे । तंतूवेगळा पट होये । तें आत्म्यावेगळी पाहें । प्रकृति लाहे अभिव्यक्ती ॥ २५० ॥ गोडीवेगळा वाढे ऊस । कणेवीण जे वाढे भूस । तै आत्म्यावेगळी रूपेस । माया सावकाश व्यक्तीसी ये ॥५१॥ प्रकृतिलक्षणी आत्मा लक्षिजे । आत्मेनि प्रकृतीसी प्रकाशिजे । अनादि दोनी इये योग जे । वेगळा लाहिजे वोध केवी ॥५२॥ प्रकृतीहनि आत्मा मिल । सर्वधा आमा न दिसे जाण । येचि अर्थाची विनवण । उद्धच आपण करितसे ॥५३॥ ___ एप मे पुण्डरीकाक्ष महान्त संशय हदि । छेत्तुमर्हसि सर्वज्ञ वचोमिनयनैपुणे ॥ २७ ॥ कमलनाभा कमलानना । कमलालया कमलधारणा । कमलिनीवासस्थाना । कमलनयना श्रीकृष्णा ।। ५४ । प्रकृतिपुरुपयोग अवघड । योग्या न कळे मिन्न निवाडया सशयाचे अतिजाड । हृदयीं झाड वाढले ॥ ५५ ॥ हृदयीं सदेहाची मूळे । प्रकृतिभूमी विकल्पजळें । समयवृक्ष तेणे वळें । वाढला अहंफळे सदा फळित ॥ ५६ ॥ ज्या वृक्षाची सदा फळें खाता । जीव न राहे सर्वथा । तेणे सशयाची अधिकता । सतू चित्ता मैं नाहीं ॥ ५७॥ ऐशिया वृक्षाचे छेदन | कृपेने करावे आपण । सोडूनि ज्ञानतिखवाग्वाण । करौं निर्दळण निजागें ।। ५८ ॥ योगयागशास्त्रपाठे । करिता धर्मकर्मकचाटे । या वृक्षाचे पानही न तुटे । हे कठिणत्व मोठे गोविंदा ॥५९॥ या वृक्षाचें करिता छेदन। ब्रहा झाला सदेहापन्न । तुचा हंसगीत सागोन । उद्धरिला जाण सुपुत्र ।। २६० ॥ मुख्य ब्रहयाची ऐशी अवस्था । तेथ इतरांची कोण कथा । या वृक्षाचा छदिता । तुजवीण सर्वथा आन नाहीं ॥ ६१॥ छेद करिता वरिवरी । वासना मूळ उरल्या उरी । फाफाईल चौगुण्यापरी । अतिशयें भारी वावळे ॥ ६२ ॥ याचा समूळ मूळेसी कंदू । छेदिता छेदक तू गोविंदू । तुजवेगळा संशयच्छेदू । भलता प्रबुद्धू करू न शके ॥६॥ ह्मणशी संशय हृदयाच्या ठायीं । तेथ शस्त्राचा रिंगमू नाही । म्या छेदावे कैसे कायी। ते अर्थीचे मी पाहीं सागेन ॥ ६४ ॥ तुझें ज्ञानचक्र अलोलिक । तुझेनि शब्दतेजें अतितिखें । समूळ सशयाचे छेदक । तुझें चचन एक गोविंदा ।। ६५ । ऐसें तुझें ज्ञानवचन । तुवा केलिया कृपावलोकन । समूळ सशयाचे निर्दळण सहजेंचि जाण होताहे ॥६६ ॥ तरी तुपा श्रीमुकुंदा। फेडावी माझी सशयवाधा । तया उद्धयाचिया शब्दा । गोपीराद्धा सागेन ह्मणे ।। ६७ ॥ अमता बहुसाल सज्ञान । सकळ सशयाचे निर्दळण । मीचि कर्ता हे काय कारण । तेही लक्षण अवधारीं ।। ६८ ॥ स्वत्तो ज्ञान हि जीवाना प्रमोपरतेत्र शक्तित । स्वमेव धारममायाया गतिं घेरय न चापर ॥२८॥ अंतर्य तुझी मायाशकी । त्या आवरूनि आनंदस्फूर्ती । दृढ लावूनि विपयासकी । १ सागता २ रुप धारण करणारी, मूत ३ आकारास ४ श्रीनिवासा ५ सशयाची ६ विभाति पतीक्षणवाण. तिख-वीक्ष्ण, तिखट ९ शिल्लक १० फोपावेल, अधिक भराने फुटेल ११ विस्तार पाने, प्रबळे १२ सशयाचा नाश १३ प्रवेश १४ तुझ्या शन्दतेजानें अत्यत तीक्ष्ण झाले. १५ गोपीनी बाराधिलेला १६. तापसी
