________________
. ८ एकनाथी भागवताची विषयानुक्रमणिका. विषम पृटांक । ४-५ भिक्षुगीतेचा इतिहास, व त्याचे माहात्म्य, ६५-७० सन्याशाचें दुर्भनाना छळण , केले अ. ५९१-५९२, सताही लाणे शान्त चित्ताने गाइलेली गाथा, ७१-७६ ६-१३ कदर्युबाह्मणाचा वृत्तात -व्यवसाय, कर्मभ्रष्टता, व कृपणता, ७७-८८ धर्म, कर्म, खजन, । पाथस्थ, खदेहादि कर्तव्यापासून पराङ्मुसता, ८९-१०३ पुत्र, पत्नी, सहोदर, वजन, इत्यादिकानी केलेला । तिरस्कार, १०४-११. धनरक्षकतेने इहपरलोकातील सुखापासून च्युति, १११-११६ खधर्म, खकर्म व । । खकर्तव्याच्या विमुसतेनें धननाश, व खजनापासून उपेक्षितता, ११७-१४६ बननाशाचा उद्वेग, १४७० १५२ विषयाचा अनुताप, व परमेश्वराचा धावा, १५३-१६४ १४-११ धनलोभाच्या अनिष्ट परिणामाविषयों मिक्षुचे उद्गार, १६५-२०२ धनापासून पधरा अनर्थ, १ चोरी, २०३-२१२२ हिसा, २१३-२९९ ३ असत्य, २२०-२२९ ४ दम, २३०-२०६५ काम, २४५-२५१ ६ क्रोध, २५२-२५६ ७ गई, २५७-२६८८ मद, ०६९-२८२ ९ मेद, २८३-२८९ . १० वैर, २९०-२९९ ११ अविश्वास, ३००-३२५ १० स्पर्धा, ३२६-३३१ १३ स्त्री, १४ चूत, १५ मद्यपान, २३२-३४४ साधकानी अर्थत्याग करण्याची आवश्यकता, ३४५-३५१ अर्थापासून पुत्रपली. सुहदाचा अन्योन्य विरोध, ३५२-३५७ ५६६-६०४ २२-२७ कर्मभूमीत नरदेह, व त्यातही ब्राह्मणकुळात जन्मदुर्लभ असता धनलोभामुळे देहसार्थक्याची अनास्था, ३५८-३७६ धनाचा युक्तस्थानी व्यय करण्याची भावश्यकता, च न केल्याने होणारा अनिष्ट परिणाम, ३४७-४१० अर्थतृष्णेमुळे सकर्तव्याचे विस्मरण, ४११-४१३ विवेकी साधकीची खकर्तव्याने मुकना, ४१४ अधर्मान अयाचा व जरेनें सामर्थ्याचा नाश, ४१५-४१८ मायाश्रमामुळे धनार्जनाचे प्रयत्न, ४१९-४२३ देहास सौख्य होते ह्मणावे, तर त्याची मरणोन्मुखता, ४०४-४३५ ६.४-६०५ २८-३० भगवरकृपेनें विवेकयुक्त पराग्याचा उद्भव, ४३६-४५६ आत्मज्ञानसाधनार्थ आयुष्याचा व्यय करण्याचा निश्चय, ४५७-४३५ परमार्थसाधनाच्या साह्यार्थं सकल देवाची प्राथा, ४६६-४७३ ६ ०८-६०९" ३१- ४२ श्रीकृष्णसभाषण -कदयूला अभिमानखागाने शातीची प्राप्ति, ४७४-४९४ पनात वासन्य, व भिक्षार्य प्रामात सचार, ४९५-४९९ खग्रामात भागमा, व तेथील दुर्जनानी केलेले छळय, ५००-५६३ त्रिविध प्रारब्धाचे देहास भोस्तृल, च स्वधर्मनिरततेमुळे शांतीची अडळता, ५६४-५४६६.९-६११ ४३-५० दिजसभाषण -मन हेच मुखदु साचे कारण होय, ५७४-६१३ मनापासून निगुणाया उद्धव, व जीवत्वाचा आभास, ६१४-६१० मनीजन्य भीपणान जीवाचा 'उद्य, व सुसदुखाचें भोक्तृत्व, ६१९-६६३ दान, स्वधर्म, प्रतादि निष्काम माधना मनोनिग्रहाची साध्यता, ६३४-६४९ मुमक्ष मन निषळ असल्यास साधनाची अनावश्यकता, व मन चचळ असल्यास साधनाची अयुक्तता, ६५०-६६३ मनाची देवादिकासही अनिवारता, ६६४-६८३ सहरभक्तीने मनोजयप्राप्ति, ६८४-७११ मनाचें दुजयन्व, - व शत्र, मित्र, अगर उपेक्षा, या तीन सापानी नियमन, ७१२-७५५ मी व माझे, या मनोजन्य देहास्मभावनेने मुखदु साचें भोक्तृत्व ७५६-७५१ ६१४-६२३१ ५१-५६ जन, देवता, भात्मा, प्रह, कर्म, व काळ ही सुखदु साची कारणे नव्हेत, ७५२-८८४ ६२३-६२६. ५४.५८ आत्म्याची निद्वता, ८८५-८८७ जाशका, भारमा, घ देद, हे जर सुखदु खाचे भोक्त मण्डेत, तर मग मुखदु साचा भोक्ता कोण? ८८८ देहाहतेचा उद्भव, व सुखदुःखाचे भोक्तृत्व, ८८९९०१ सिद्धांधी द्वसहिष्णुता, ९०२-९०७ विवेकसपन्न अद्वतारमनिछे। मनोजयाची साध्यता, ९०८-९११ मुकुंदचरणी अनन्यशरणती विवेकाचा उद्भव, व निजशातीची प्राप्ति, ९१२-९३० ६२६-६३० ५९-६२'श्रीकृष्णसमापण -मिक्षची विवेकयुक्त चैराग्यता, व त्यामुळे शातीची भदळता, ९३१९३३ साविद्यक अज्ञानापामून मनाचा उद्भव च ज्यामुळे मुसदु साचें भोक्तव, ९४५-१४८ विवेमाने मनाचे निगमन, व अताची प्राप्यता, ९४९-९६१ मोनिप्रहाचा इत्यर्थ, ९६२-९६७ भीशुगीतमाभ्य, ५६८-९७९ उपसहार, ९८०-१००४ ६२०-६३३ अध्याय चोविसाया मंगलाचरण, ५-४८ सपोद्धात, ४-६५ १ कपिल देवडूतीस सागितल्या मानाने दद्वाचे निरसन, ६२-७१ ६३६-६३७
