________________
अध्याय पांचवा ११७ वानरू अडके ॥१२॥ दूध मिकालिया मांजर । न ह्मणे द्विज अंत्यजघर । तेवीं विषयउन्मत्त नर । न करिती विचार सेव्यासेव्य ॥ १३ ॥ का खवळल्या विषयचा. । योनिसकरू पडेल पुढें । यालागी वेदें चोखडें । वर्णाश्रमपा विभाग केले ॥ १४ ॥ जैसे अफाट पृथ्वीचे अग । तेथें सप्तद्वी करूनि विभाग । मग भिन्नाधिकारें चाग । धरा साग आक्रमिली ।। १५ ॥ का अनावृत मेषजळा । धरणे धरूनि घालिजे तळां । मग नेमेचि दाळेंढाळी । पिकालागी जळा कातिजे पाट ॥ १६ ॥ आणि पवना नादाकारा । साधूनि कीजे वाजतरा । मग जेवों नाना धनी मधुरा । वाजविजे यन्ना सप्तम स्वरें ॥१७॥ तैसे उच्छृखळां विषयांसी । वेदें नेमिले नेमसी । तेचि वेदाज्ञा ऐसी । ऐक तुजपासी सागेन ॥ १८ ॥ आवरावया योनिभ्रष्टां । मैथुनी विवाहप्रतिष्ठा । लावूनियां निजनिष्ठा । वर्ण वरिष्ठा नेमिले ॥ १९ ॥ ब्राह्मण जातां रजकीपासीं । ते तंव कडून लगे त्यासी । रजक जातां ब्राह्मणीपानी । तिखट त्यासी ते न लगे॥२२॥भलती स्त्री भलता नर । मैथुनी होय वर्णसकर। तो चुकवावया प्रकार । विवाहनिर्धार नेमिला चेदें ॥ २१ ॥ धर्मपत्नीपाणिग्रहण । विवाह नेमिला सवर्ण । तेथें सप्तम पंचम त्यजून । स्वगोत्री लग्न करूं नये ॥ २२ ॥ तीन्ही वेद तीन्ही वर्ण । वेद साडूनिया जाण । सवेद आणि सवर्ण । पाणिग्रहण नेमिले ॥ २३ ॥ कन्या सवेद संवर्ण । जीसी नाही रजोदर्शन । तेही पित्यापासीं याचून । करावे लग्न विधानोक्त ॥ २४ ॥ धर्मअर्थकामाचरण । अन्यत्र न करावे आपण । ऐसी चाहूनिया आण । पाणिग्रहण वेदोक्त ॥२५॥ करिता वधूवरां पाणिग्रहण । साक्षी द्विज देव हुताशन । इतर स्त्रिया मातेसमान । स्वदारागमन नेमिले वे ॥ २६ ॥ एवं नेमूनिया विवाहासी । वेदरायें दिली आज्ञा ऐसी । सांडूनि सकळ स्त्रियांसी । स्वदारेंसी मैथुन ॥२७॥ दिवों मैथुन नाही स्त्रियेसी । रात्री त्यजूनि पूर्वोपर प्रहरासी । मैथुन स्त्रियेपासीं । मध्यरात्रीसी नेमस्त ॥२८ ।। नेमिल स्वदारामैथुन ।तही अहोरात्र नाही जाण । प्रजार्थ स्त्रीसेवनाऋतुकाळी गमन नेमस्त ॥ २९ ॥ तुकाळी ज्यां खीगमन । ते पुरुष ब्रह्मचारी पूर्ण । वेद निवृत्तिपर जाण । त्यागरू आपण भोगाते नेमी ॥ २३० ॥ 'आत्मा वै पुत्रनामासि' । पुत्र झालिया स्त्रियेसी । सग करूं नये स्त्रीपासी । शनशन विषयासी त्यागी वेद ॥ ३१ ॥ सेवावया आमिपा । वेदें नेमु केला कैसा । न घडावया पशुहिंसा । सकटआयासा स्वयें 'धोती ॥३२॥ आवडी खावया मासा । अथवा स्वर्गाचिया आशा । जे करिती पशुहिंसा । तया पुरुषां अध:पतन ॥ ३३ ॥ निष्काम कर्मी पशुहिंसा । करी तरी तो निष्काम कैसा । तेथ निगमाचा नेमु ऐसा । मुख्य अहिंसा सर्व धर्मी ।। ३४ ॥ नित्य न करावया मासभक्षण । यही पुरोडीशसेवन । तेंही परिमित जाण । स्वेच्छामांसादन वारिले वेर्दै ।। ३५॥ याग करूनि सौत्रामणी । प्रवर्ताचे सुरापानी । हे वेदाज्ञा जो सत्य मानी । तो स्वधर्माचरणी नागवला ॥ ३६॥जे कर्मी मद्यपान घडे । तो स्वधर्म मणता जीभ झडे । लोलुपते भुलले बापुडे । वेद विषयांकडे घोढिती ॥ ३७॥ यागु करिता सौत्रामणी । स्वये न व्हावे मद्य १ विषयाच्या अभिरापाने, नासनेने राक्षणादि वणव ब्रह्मचयादिआश्रमाप्रमाणे ३ मोरच्या धरण, यधारा ५ मदद नियमबद्ध कम्न ७ भाठा पारण्यासाठी ८लमा चयन ९योनिसरकार.१०सातवीन पाचवी पिडी भून १जामशादि लात्यावर्णात १२ अन्य स्लीपाशी रमात 'धर्मे चापेंच कामे च नातिचरामिहीराला अपप प्यादी लगत. ११ ममि १४ दिवमा १५ पहिलाप नापामार १६हदलू १७मांसास १८ सामें १९साररून शेपरहिदेला भाग. 985 - --- -
