छत्रपति शिवाजी राजे भोसले यांचा पवाडा ५५ रात्री जाऊन एकाएकी लुटी जुन्नरास । पाठवि गडी लुटीस ॥ आडमार्ग करी हळूच गेला नगरास । लुटी हत्तीघोड्यांस ॥ उंच वस्त्रे, रत्ने होन कमती नाहीं द्रव्यास । चाकरी ठेवि बारगिरांस ॥ समुद्रतीरी किल्ले घेई पाळी गलबतांस । चाकरी ठेवि पठाणास ॥ सिद्दि पेशव्या आपेश देई घेई यशास । उदासी लाभ शिवाजीस ॥ आवजूलखान शूर पठाण आला वांईस । शोभला मोठा फौजेस ॥ हत्ती बारा हजार घोडा त्याचे दिमतीस । कमी नाहीं दारूगोळीस ॥ कारकुनाला वचनी दिलें हिवरें बक्षीस । फितिवले लोभी ब्राह्मणांस ।। गोपीनाथ फसवी पठाणा आणि एकांतास । चुकला नाहीं संकेतास ॥ माते पायीं डोई ठेवी, लपवी हत्यारास । बरोबर आला बेतास ॥ समीप येतां शिवाजी जसा भ्याला व्याघ्रास । कमी करी आपल्या चालीस ।। गोपीनाथ सुचना देई भोळ्या यवनास । भ्याला तुमच्या शिपायांस ॥ त्या अधमाचे ऐकुन शिपाई केला बाजूस । लागला भेटू शिवाजीस ॥ वर भेटभाव वाघनख मारी पोटास । भयभित केलें पठाणास ॥
