दायविभाग. २२१ ला. रि. अला. वा. १. पृ. ७३४. हा ठराव रूढीस विरुद्ध आहे. अयोध्या प्रांतामध्यें विधवेस सनदेर्ने मिळालेले स्थावर हें तिचें पुरें स्त्रीधन ठरले आणि ते तिच्या मुलांस मि- ळालें. ( ला. रि. इं. अ. वा. ९, पृ. १ ). नवयाच्या आतेच्या मुलाने दिलेले स्थावर है स्त्रीच्या नवऱ्यास न मिळतां भाऊ, आई व बाप यांस मिळावें असें ठरले. ( इं. ला. रि. क. वा. १ पृ. २७१ ). आजीस नातवाकडून मिळालेलें रिक्थ हें तिचें पारिभाषिक स्त्री- धन होत नाहीं. ( इं. ला. रि. अला. वा. १ पृ. ६६१ पहा. ). मुलीला बापाकडून मिळालेलें रिक्थ हें पारिभाषिक स्त्रीधन नसून, तिच्या मार्गे बापाचे वारिस हे त्या धनास वारिस होतात असें मिताक्षरेवरून बंगाल हायकोर्टानें • ठरविलें आहे: ( पहा इं. ला. रि. कल. पृ. ७४४; व प्रिव्ही कौंसिलानें मान्य केले आहे: ला. रि. इं. अ. वा. ८ पृ. ९९. या विरुद्ध हल्लीं मुंबईस ठरले आहे; रे. अ. फडशा ता. २० नोवेंबर १८७४; व याविषय इं. ला. रि. मुं. वा. ३ पृ. १७१ आणि इं. ला. रि. मुं. वा. ५ पृ, ६६० हें पहा. ). परंतु हा ठराव अप्रशस्त दिसतो. विवाहित स्त्रीनें स्वतः एकटीनें किंवा नवऱ्याच्या बरोवर मिळून दोघांनी करार केला असेल त्यासंबंधी तिच्यावरील निवाडा तिच्या स्त्रीधनावर बजावेल असे दिसतें: इं. ला. रि. मुं. वा. पृ. ३१८; व नरो- त्तम वि. नानका इं. ला. रि. मुं. वा. ६ पृ. ४७३. निहालचंद वि. बाईशिवा इं. ला. रि. मुं. वा. ६ पृ. ४७० यांत थोडा प्रकार निराळा आहे; ह्मणजे ती अविवाहित होती व त्यामुळे ती स्वतंत्र जबाबदार धरली गेली. फिर्यादीच्या वेळेस विवाह झाला तरी हर- कत नाहीं.
