इ. स. १८१५
नंतर मिळाले-
ल्या वसाहती.
ण्यास कांहीं हरकत नाहीं. तेव्हांपासून
त्यांनी ह्या वसाहतींत सर्वत्र इतकी
झपाट्यानें वस्ती केली की, त्याचें आश्च-
र्यच वाटतें. न्यू सौय वेल्सचें हल्लींचें मुख्य शहर जं
सिदनी त्यांत प्रथमतः इंग्लिशांनीं १७८८ त कांहीं कैदी
पाठविले. पश्चिम आस्खेलियामध्ये १८२९त प्रथमतः
बसाहत स्थापिली. १८३६ त दक्षिण आस्त्रेलिया व
त्याचें मुख्य शहर आदिलेद येथें वस्ती केली. पुढें तीन
वर्षांनी न्यू झीलंदामध्ये पहिली वसाहत स्थापिली..
१८५० त व्हिक्टोरिया ही स्वतंत्र वसाहत केली. भूगो-
लाच्या दुसऱ्या बाजूस ज्या ह्या वसाहती त्यांनी स्थापि-
ल्या, त्यांशिवाय दुसरींहि कित्येक ठिकाणें त्यांनीं
आपल्या ताब्यांत घेतलीं. ह्यांपैकी कित्येकांचा त्यांना
लष्करी कामाकडे उपयोग होत असे, व कित्येकांचा
व्यापाराकडे होत असे. अशा प्रकारची ठिकाणें
पुढे दिल्याप्रमाणेः– सिंगापूर हे १८१९त घेतलें; एडन
१८३९त घेतलें; रंगून १८२४त ब्रह्मी लोकांपासून घेतलें;
व हांगकांग १८४९त चिनी लोकांपासून घेतलें.ह्यांशिवाय
कानड्यांतील त्यांच्या वसाहतींचा इतका विस्तार झाला
कीं, पूर्वेच्या बाजूस त्या ब्रिटिश कोलंबियापर्यंत व उत्तरे-
च्या बाजूस हडसनच्या उपसागरापर्यंत पसरल्या.
इंग्लिशांच्या अमला वाली राहणें डच लोकांस
पसंत न वाटल्यामुळे त्यांनी दक्षिण आफ्रिकेत अनुक्रमें
