या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
पहाटनाते
तो तिच्या ताटात आग्रहाचा फुलका टाकतो, आणि वेटरला कोफ्ताकरी तिच्या वाटीत वाढायला लावतो.
"अजि बस ! मै मोटी हो जाऊँगी, तो मेरे पतिराज और रूठ जाअेंगे ... "
"छे ... छे. खाताना फक्त खाण्याची मजा लुटायची. नुस्तं तृप्त व्हायचं, मन भरेस्तो खा. आणि तुला तुझा हा बांधाच छान शोभतो. कोण म्हणतं तुला जाडी ?"
असं म्हणत अेक टम्म फुगलेला रसगुल्ला तो तिच्या वाटीत टाकतो. ती चवीने खात रहाते.
... कुणीतरी नितांत प्रेमानं आपल्याला वाढावं; आपण नको नको म्हणत खाव. केवढं सुख असतं त्यात! ते सुख तिच्या चेहेऱ्यावर उमटलेलं. त्यावर अनोख्या संकोचाची लवथवती लहर ...
त्याला तिच्या चेहेऱ्यावरची तृप्ती जाणवते. तो विचारतो
"खुश हो?"
पहाटनाते/५९
