पान:स्वरांत.pdf/४१

 'ए तो 'स्मार्टी' बघ नि किती मस्त दिसतोय नाही ?
 बेलस् ... रंगीबेरंगी चेक्स...झुलत्या रिंग्ज...सिगरेटच्या धुरांची कडवट वलयं नि लाडेलाडे किनरे आवाज.
 तो वैतागून उठतो नि डेक्कनवर जाऊन उभा राहतो.
 'हॅलो मिलिंद. कुठं? ' गिरीधरने पाठीवर थाप मारीत विचारले.
 'कुठं नाही यार. घरात बोअर झालो म्हणून रस्त्यावर आलो. साला रस्त्यावरही बोअरच.'
 ' येणार मिटिंगला ? आजकाल फिरकला नाहीस तू विजयचं तू भलतंच मनाला लावून घेतलेलं दिसतंय. साला त्याच्या बोलण्याचं सोड रे. पण काय तुफान डेडिकेशन आहे! आपण तर मरतो त्याच्यावर. नंतर खूप वाईट वाटलं त्याला.
 ... ... ... ... ...
 बड्या ऑफिसरचं पोर म्हटलं की जाम संशयी बनतो तो. त्याला कारणही तशीच आहेत.
 छोडो ... ...
 'चलणार?' गिरिधरबरोबर तो चालू लागतो.
 आज विजय त्याच्याकडे पाहून छानसं हसतोय. खूप रिलीफ मिळाल्यासारखं वाटतं. विजय खूप वाळलाय. हाताची बोटंसुद्धा कशी राठराठ झाली आहेत नि पायांचे पंजेही भेगाळले आहेत. त्याचा देखणा चेहरा काहीसा रापलाय. पण डोळे आणखीनच तेज झालेत. पाहिलं की खस्कन् खुपसते नजर.

४२ /स्वरांत