पान:स्वरांत.pdf/२३

 गेल्या दोन वर्षात निर्मुक्त हिंडणं ... अनिमिष गप्पा मारणं कमी झालंय. कळत नकळत आपणही रक्ताच्या प्रवाहात वाहून गेलो होतो.
 कळत नकळत मलाही ध्यास लागला होता, रक्तातून उसळणाऱ्या चन्द्रफुलांचा. चन्द्रफुलांचा बहर उतरत आला आहे. उद्या उतरणार आहे.
 मग उरेल विझलेली मातीची कुंडी. त्या मातीच्या कुंडीच्या ओढीनं येशील तू ? येईन मी?
 अन्याय करते आहेस ऋता ...
 हा अन्याय नाही. सत्यालाही सामोरं जावं लागतं. व्यवहार म्हणून का होईना, तू ऊर्मिलेला दोन मुलं दिली आहेस. सुरक्षितता दिली आहेस.
 चौकटीतल्या सुरक्षिततेच्या पलीकडं गेले आहे मी. मला हवी आहे पाखर. अपार मायेची. अस्फुट शब्दांच्या निरंतर उबेची दोन हजार मैलांवरून कशी देणार आहेस तू?
 तू इथं येतोस हे माहीत असूनही 'तीन चोक बारा' च्या हिशोबानं तुझा संसार करणारी ऊर्मिला या क्षणी खूप सेफ आहे ...
 तिला माहित आहे तू इथं येतोस ते ?
 नाही.
 ज्ञाताच्या कुंपणापलीकडचं जग मला निर्माण करायचं होतं.
 ते मी इथं निर्माण केलं. माझ्या जगातले वारे मला इथं नको होते.
 दिव्याकृतींच्या दिव्य गीती गात झपूर्झा व्हायचं होतं मला.

२४ /स्वरांत