पान:सायणभाष्यप्रदीपिका.pdf/१७०

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

________________

९० ऋचा ४ थी:- यत्=यदा. अनयत्=[ इमं लोकं ] प्रापयति. [ ह्या भूलोकाप्रत ] आणितो. रितः मन्त्रीः, परितो गन्त्रीः. मही: महतीः. अपः = वृष्टयुदकानि. वृषन्तमः = अतिशयेन वर्षिता इन्द्रः. तत्र = तदानी. पूषा- पूषकः देवः. सचा = [ अस्य इन्द्रस्य ] सहायः. अभवत् =भवति. मराठी अर्थ -- जेव्हां (यत्) अतिशय पर्जन्य वृष्टि करणारा ( वृष- न्तमः ) इन्द्र [ पृथ्वीवर चोहोंकडे ] पसरणारें (रितः ) पुष्कळ ( महती : ) जल ( अप: ) [ पर्जन्यवृष्टि रूपानें अंतरिक्षपासून ह्या लोकाप्रत ] आणितो ( अनयत्=प्रापयति ) तेव्हां ( तत्र ) सर्वांचें पोषण करणारा जो पूष [ तो त्याला ] साहाय्यकारी होतो ( सचा भवत् ). ऋचा ५ वी :- तां तां प्रसिद्धां. पूष्णः = पोषकस्य देवस्य. सुमति कल्याणी मतिं, अनुग्रहबुद्धिं. प्रवयां प्रकृष्टां दृढां शाखां इव. आरभामहे = अवलंवामहे, आश्रयामः इत्यर्थः. मराठी अर्थ - वृक्षाच्या दृढ अशा शाखेप्रमाणे ( प्रवयामिव ) आह्मी वयं ) पूषाच्या व इंद्राच्या या प्रसिद्ध अनुग्रहबुद्धीचा ( तां सुमतिं ) आश्रय करितो ( आरभामहे-अवलंबामहे, आश्रयामः इत्यर्थः ).