पान:सद्धर्मदीप १८७९.pdf/१८२

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

धुपर्का विषयी संस्कारकौस्त असे सांगत आहे की. अश्वलायन मधुपर्क गुहागतं स्नातकं परं मधुवणामध्ये इति संकल्पयेत् । पाद्यं दत्या | दायमधु सर्पियत शेषं त्राह्मणायद्यातू मौगा: । गोप्रतिनिधियेन छा अलभ्यते, उत्सर्जनपक्षे छान एवं निवेदनी | पदा छागस्य प्रतिनिधित्वात निकायोदेयः | (ततः गंधमालये अभ्यर्ययेद्वरं ॥ तप, झगजेवर घरी येतांच त्यास पास पाणी देऊन दडीं, मध, म एकत्र करून त्यास खाण्यास द्यायें शेष राहील तें व्रह्मणस द्यावें, नंतर गाय, गाय, गाय, ह्मणून तिना यध कराश किंवाईच्या बदला वकण्याचा कराग. उत्सर्जन पक्ष करणे असेल तर त्याची किंमत द्यावी. जे मधुपबोन प्रकार आहेत एक आरंभन लणजे जना यश ठार मारणे, आणि दुसरा उत्सर्जन ह्मणजे सोहन देणे किंवा त्याची किंमत देगें. असोवरील झणजे आल्यावर पराची गं त्यांपैकी कात्यायन हिलावेंगु . पुजा करायो वर जे दोन पक्ष सूत्रांत आरंभन पक्षच लिहिला आहे. आश्वलायन हण केले आहे. आनंतोदाय शासनादाय (कात्यायनसुत्रे ( - गौरतत्रिःप्राढ याजवर गदा दरानें माइव - आभ्यतः|| अमिडमाठाय गांमानोय गौरेययिता व झणजे तरवार आगन गाई उकरून तीन वेळ गाय, गाव, गा प, असें तिला मारावी. आणि अणून 6 ममचाच यामात् होतियद्याभेतू || झणजे कलियुगांमध्ये पाराशरानें गाईस मारणें निषेधिले आहे या क -