(५) तहाची हकीकत अली आहे. त्याशी हा उल्लेख जुळताच आहे. म्हणजे तहाचे वेळीं प्रथम ३५ किल्ल्यांची बोली होती. शेवटी १२ शिवाजीकडे राहून २३ मोगलांना दिले. (शके १५८७) जसवंतसिंग-शाहिस्तेखानानंतर दक्षिण सुभ्यावर त्याची नेमणूक झाली होती. याचा उल्लेख कवीने दुःशासन म्हणून एके ठिकाणी केला आहे. दाउदखान--सुरतेची लूट शिवाजीराजांनी दोन वेळां केली. शके १५८५५ व शके १५९२ मध्ये. ह्या दुस-या लुटीनंतर परत येत असतो ह्या दाऊदखानाश दिंडोरीपाशी शिवाजीचा झगडा होऊन खानाचा पराभव झाला. त्यास अनुलक्षन कवीने आपला अभिप्राय सांगितला आहे. दिलेरखान-साल्हेरी युद्धप्रसंग शके १५९२. याबद्दलचा उल्लेख ले. १३९६ चरून बरोबर दिसतो. नघसेरीखान-वर खानदौरासंबंधाने केलेले स्पष्टीकरण ह्या खानासहि लागू आहे. ( संग्रह ले, ७४३ व जे. शके १५७९ ज्येष्ठामधील उल्लेख पाहा.). | निजाम–निजामशाही कोकण शिवाजीने घेतले. त्यास अनुलक्षन छंद ७२ मध्ये निजामास जिंकणारा ( निजामके जितैया ) हे कवीने म्हटले असावें. | फत्तेखान-विजापुरदरबारी ज्याचे चांगले वजन आहे व ज्याचा आणि शहाजीची पक्ष एक आहे त्या फत्तेखानाशी शिवाजीचा तह झाला. (ले. ६६८) | बहलोलखान--ह्या नावाचे दोन सरदार असून एक मोगलांकडील क दुसरा अदिलशाही आहे. पैकी मोगली सरदार जो तो कवीला अभिप्रेत आहे*बहलोलखान शाह जानी' असा याचा उल्लेख येतो. त्याच्याशी युद्ध केले व त्यास पकडले ते साल्हेरीच्या शके १५९३ मधील लढाईचे प्रसंग. बहादुरखान-औरंगजेबाची प्रतिमाच दुसरी; अशा शाहिस्तेखानाबरोबर जी बड़ी थोरली फौज देऊन शिवाजीवर मोगलांची स्वारी झाली, त्या स्वारींत हा खान होता व तेव्हांचा उल्लेख कवीने बरोबर केला आहे. मोहकमसिग–याचाहि निर्देश साल्हेरीच्या युद्धप्रसंगानें कवीने केला आहे. स्थास धरले (छेद ३५६) व सोडून दिले (छंद२३९) असे जे लिहिले आहे, तेहि बरोबर आहे.यासंबंधाने जेधे शकावलीत असा उल्लेख आला आहे. साघमासी(शके १५९३) मोरोपंती हशम घेऊन सालेरीची माचीचा वेढा मारिला. उपराला केला. प्रतापराव
