________________
श्रीएकनाथ गेन्या-( हळूच ) हे लचांडच आहे इचेभनः' या बामनाला स्वाप बी काय नायः हतामंदी माळ घेऊनशान बसलाया.. आन बयाबी जागीच आहे. तुक्या आन आता आपुन परत गेलो, तर राण्या आपल्याला भागुबाई म्हनल. नाम्या-आता चौघानी चार बाजूला व्हाव. आन दोघानी त्या बामनाला धरूनशान लांब उभा करावा. आन दोघानी या बयाला उचलूनशान राण्याच्या तथ न्यावी. आन मंग समद अंगावरच बुचाडून घ्यावा सोपान्या-रान्याप नेऊन काय करायच ? हत समद वरबडून घेतल तर तुम्हास कोन मारतया व्हय ? (चौघे चार बाजूला होतात.) एकनाथ-अरे तुम्हांला काय पाहिजे ? तुम्ही कोण आहांत ? गेन्या-आम्हासनी ही बया पाहिजे, म्हनजे झाल. आमी मुकाट्यान जातो. एकनाथ-हिला घेऊन तुम्हांला काय करावयाचे आहे ? . तुक्या-नदीवर घेऊन जातो आन अंगावरच समद दागिन काढून घेतो. नाम्या-नाइ तर बामना तूं मुकाट्याने बस. म्हनजे आम्ही हृत काढुनशान घेतो. सापान्या-हत नाइ, नदीवर राण्याप. ल्येका हत कोतवाल शिपाई गस्त घालताना आल, तर आपल्या मुस्क्या बांधत्याल. गेन्या-पकडा त्या बामनाला. एकनाथ-अरे मला कशाला धरतां ! तुझी आल्याचा मुळीच बोभाटा करीत नाही (बायकोला अंगावरील सर्व जिनसा का दण्याला सांगतो.) घरांत तुह्मांस नेण्यासारखे असल्यास घेऊन ना. है घर तुमचेच आहे असे समजा. मग काय ह्मणतां ? तुक्या--अस साध लइ पाहिलेत. आझा सगळ्यास ग्वाड ग्वाड बोलूनशान मंग कोतवालाच्या ताब्यांत द्यायच व्हय ? गिरजा-आतां बाई मी काय करूं ? हे चोर मला धरून
