________________
.. अंक २ रा. निकल गया. ( कान धरून ) तौबा तकसीर तौबा. मेरी खामखा खातर थीके मयू कीले दौलताबाद सही करूं. लेकिन अबि कुच् अच्छा जमाना नजर नहि आता. (तिसरा सरदार प्रवेश करितो.) तिसरा सरदार-तक्सीर माफ्. जनार्दनपंत करके बडा जवामर्द फौजबक्ष हय्. शेकडोकू कत्ल करता हय. मयने ये आखोंसे देखाके, आपने सेंकडो लोग उसके उपर तलवार चमकाते. भाला फेकते. लेकीन् उसका एक बालबी तेढा नही होता. आबू फतेमंदी की बात तो दूर हय्. लेकिन आपके लोक जान्से कैसे बज जावेगे? तोफलखान-ये जनार्दनपंत देसपांडा मेरे सामने क्यंव नहि आता ? फिर उसकू मय् अल्लाका डेरा बताता. ये दौलताबादके कीलेमे मेरा बडा फरजंद हक्क हूवा हय्. जान् गई तो भेतर, लेकिन शिवाय कीला सही करनेके मय् पलटा कबी न खाऊ. यकीने कामील समजना. (चौथा सरदार मोडलेला हात गळ्यांत बांधून प्रवेश करतो.) चौथा सरदार-तक्सीर माफ. आपने फौजबक्ष जनाब सप्तरखान मिया जनार्दनपंतने घोडेपरसे खीचा. फिर ओ गिर पडे.और उनके तनके उपर देसपांडेने आप्ना घोडा डालके उसको कतल कीया. (रडत रडत ) जनावेआली मेरा हात उस गडबडमे जरासा तूट गया. तोफलखान-ये जनार्दन कोई शैतान हय् या जिंद् हय् ? या कौन हय् तोबी कौन् ? ऐसे ऐसे लढवय्ये मानिंद रुस्तुमके काटता हय्, उनकी गरदन चाक करता हय्, चलो मय जातसे उसका मकाबिला लेताहं. (पांचवा सरदार एका डोळ्यावर हात ठेऊन प्रवेश करतो.) । पांचवा सरदार-तक्सीर माफ्. आपके तोफखानेके गोलंदाज दरजे अव्वलके जनाबखानखा साहेब बहादर जनार्दनने तोफके कानेपर हात रखके तलवारसे उडादीया. और मय् नसदीकथा, तो मेरे आखोमे भाला मारा. ( रडत रडत ) आब् मय क्या करूं ! मेरा गरीबका आंख फूट गया. तोफलखान-अबसोस्, अबसोस्! एकके पिछे दुसरे रोते आते. (मोठ्याने ओरडून) तुम्ने उसकू क्यं नहि काटा ? फरजंदकू काटा, बक्षीकू काटा, गोलंदाजकू काटा, तुमकू क्यंव नहि काटा ? जा
