________________
शूद्रवेश्मनि विप्रेण क्षीरं वा याद वा दधि । निवृत्तेन न भोक्तव्यं शूद्रानं तदपि स्मृतम् ॥ निवृत्तेन शूद्रान्नानिवृत्तेन । अपि शब्दात् साक्षात् घृततंडुलादि । स्वगृहोगते पुनरंगिराः यथा यतस्ततो ह्यापः शुद्धिं यान्ति नदी गताः । शद्राद्विप्रगहेष्वन्नं प्रविष्टंतु सदा शुचि ॥ प्रविष्टे - पि स्वीकारापेक्षामाह पराशरः तावद्भवति शूद्रानं यावन्न स्पृशात द्विजः । द्विजातिकरसंस्पृष्टं सर्वं तद्धविरुच्यते ॥ स्पृशात गण्हातीति कल्पतरुः । तच्च संप्रोक्ष्य ग्राह्यमाह' विष्णुपुराणं. संप्रोक्षायत्वा गृण्होयात् शूद्रान्नं गृहमागतं । तच्च पात्रान्तरेण ग्राह्यमाहांगिराः स्वपात्रे यच्च विन्यस्तं दुग्धं यच्छति नित्यशः । पात्रान्तरगतं ग्राह्य दुग्ध स्वगृह आगतं ॥ एतषु स्वगृह आगतस्यैव शुद्धत्वं तद्हगतस्य शूद्रान. दोषभागित्वं प्रतीयते। “शूद्राने कोरडे धान्य दिले तरी ते त्याच्या घरी (शिजवून ) खाल्ले असतां तें शूद्रानच होते. कारण, अंगिरा याने असे हटले आहे की, ज्या ब्राह्मणाने शूद्रान्न सोडले आहे त्याने शूद्राच्या घरी दूध किंवा दहीं देखील खाऊ नये. कारण, तेंही शूद्रानच होय.' न शिजविले. + आन्हिक तत्व.
