माझा ग्रंथसंग्रह नाही !
संपादकांनी मला 'माझा ग्रंथसंग्रह' या विषयावर लिहिण्यास सांगितले आहे. या विषयावर लिखाण करण्यास उभ्या महाराष्ट्रात जी मोजकी अपात्र माणसे असतील त्यांपैकी एक मी आहे. दोन मुद्द्यांवर अनेक वेळा माझ्यासंबंधी गैरसमज होतो. एक म्हणजे अभ्यासू आणि ज्ञानी म्हटल्यावर ज्या प्रकारचा माणूस आपल्या नजरेसमोर असतो, त्या- प्रकारचा माणूस मीसुद्धा असणार, असा गैरसमज होतो. मी तसा माणूस नाही. अभ्यासू वृत्तीच्या माणसाला त्याच्या अभ्यासाचा विषय सापडलेला असतो. त्या विषयाच्या चिंतनात तो रमलेला असतो. माझे तसे नाही. कारण प्रसंगामुळे कोणताही अभ्यास माझ्यावर येऊन पडतो. अलीकडचा लाडका शब्द वापरायचा
तर असे म्हणता येईल की, नियती माझ्यावर अभ्यास लादते. दुसरी बाब अशी की, माझा ग्रंथ-संग्रह नाही. ग्रंथ विकत घ्यावेत, गरज पडेल तेव्हा त्यांचा आधार घेता यावा यासाठी ते घरी ठेवावेत, जतन करावेत अशी सवय मला कधी लागलीच नाही. डॉ. ढेरे यांच्यासारख्या माझ्या मित्रांच्याकडे जेव्हा मी जातो तेव्हा मला फार संकोच वाटतो. डॉ. ढेरे यांची आर्थिक परिस्थिती नेहमीच माझ्या तुलनेने वाईट राहिली. पण पुस्तके विकत घेण्याचा व जतन करण्याचा त्यांना विलक्षण छंद आहे. ढेरे यांचे घर पुस्तकांनी भरलेले असते. माझ्या घरी आधीच पुस्तके नसतात. ग्रंथखरेदीचा मला मनापासून कंटाळा. कुणी भेट दिला तर आणि क्वचित विकत घेतलेला ग्रंथ माझ्या घरी येतो.
