पान:लोकमान्य टिळक यांचे चरित्र -उत्तरार्ध खंड 3.pdf/४७१

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

३६

दोन अप्रिय वाद

भाग ६

इतकेच नव्हे तर हें विलच नका असे म्हणणारा जो तिसरा एक पक्ष त्या

सभेत उत्पन्न झाला होता त्यालाहि जागच्या जागी समैतच समपक उतर देऊन त्यांनी रवळाली बसविले. तसेच पाचरेंच्या चेचुप्रवैशचिं तत्व स्वीकारून मँळाटेग्वृकुंया सुधारणा तुम्ही का पऱ्करीत नाही असा `जच्९[ या सभेत एकाने टिळकास प्रश्न विचारला तेब्दां ‘पाचरेवर टॅप्ला मारण्याची सत्ता तर

असेल तर मी हा न्याय पत्करण्यास तयार आहे’

माझ्या हातात

असे उत्तर देऊस टिळकानो

त्यास गप्प केले. पण इतका खुलासा कोठेच प्रसिद्ध झाला नसल्यामुळे रा. चिपळूणकर

यांची

या त्रावतात चूक

झालेला

आहे.

असा हो समाळिह ता. २५

ऑक्टोबर १९१९ रेंळाजो म्हणजे जॉइंट-कळामटोंचा रिर्पोटँ यासह होण्यापूर्वीच भरलेली होता. घिलायतेत हिंदुस्यानची गान्हाणी खहानुरैर्ढेहुंतेपूवक ऐकण्यास तयार असा काय तो एक मजूर-पहात होय. वाईची आणि काप्रेसच्या क्लि-मेडळखी

मिळून दौहोचीद्दि मिस्त या पक्षावर होती. पैकी वाहेची मागणा राट्रोय समेपैक्षां कमी डिप्नाची असल्यामळें राष्टळीय सभेच्या मागणोत वदिज्यळा मळागणोचळाद्दि सहज अतमोंव`हात होता असे असता व काग्रेसची मागणी सफू पक्षास प्राड्रुग् होण्याचा फूगें समय असता कापेसच्या मागण्याना आश्रय देवू मला असे क्कां[ मजरपक्षातौल पुढान्यळानळा सांगणे आमच्या मते योग्य नव्हते आणि अखेर मजूंरपक्षास'ळा`ह`व योग्य वाटले नाही. कॉंग्रेसच्या मागणा प्रमाणे र्मोलेग्यु विलास प्रति-

सूचना आण्ख् त्यापैकी एकादी जर परमेश्वराचे कृपेने पालघ्मेंटात मंजूर आली असती

तर त्त्यप्तवप्ईंचेक्रायरवचेलेअसते कोणासठाक्कष्ट्र पणपण-आम्ही

आज जास्त बोलत नाह " मी हिंदुत्पळानची खरी प्रत्तिनिघी. राषीय सभा काणी नव्हे, माझे ऐका” अशळात्रोट्या भावनेने प्रेरित होऊनवाहैंनी रात्रूळीय सभेच्या विंलायतेतील कामास

विरोध केला आणि तो टिळकास

काही ठिकाणी तरा

हाणून पाडळाया लळागला येवढे मात्र निश्चित होय. इतकेच नव्हे तर बाईनी ही भावना अमृतसर पेयैआणून राहूंळीय सभेवर आपली रवारीटेवण्पाचापुन' एकवार

कसा निष्फ्प्ळ प्रयत्न केला ड्रुळी गोष्ट आना सवीस माहीत झाली आहे. चिपळूणकर म्हणतात त्याप्रमाणे वाहैच्या `चल्यास त्यात बाईंचे शहळाणपणच वाटत असल्यास निदान या बावतात तरी वप्ड्'वराल आमची श्रद्वा आम्हास त्यांच्याप्रमाणे नाचत्रूशकत नाहो हे आम्ही मोठ्या आनंदाने कबूल करतो. घाप्मक आळाण राजकीय श्रद्धा यांमध्ये जो काही मोंठा णेद आहे तो हाच होय. पण इतक्या खोल पाण्यात न शिरता वाईस आमची लेवटची विनंति येवतीच आहे की हिंद्रुस्पानापद्दल त्यास [जतकळी कळकळ आहे तित्तकोच हिंदुस्थान त्यांच्या सहाटयाचीं अपेक्षा`ठवीत आहे. त्या विद्वान आहेत कायकत्या आहेत

इत्यादि गोष्टी

आम्ही प्रारंभी सांगितल्याच आहेत. अशा व्यक्तींच्या सहाय्याची स्परत्म्यप्राल्पथ

उद्योग करणारा कोण गृहस्थ अपेक्षा ठेंवणार नाहो. ष्ट कारता राट्रीय सपेशळो[टळकाशी[कवळा राहूंळोय पक्षाशळी याद्देचा हा तो विरेंळाघ हलळी उत्पन्न झाला आहे