हे पान प्रमाणित केलेले आहे.
भरून राहिला.
त्याबरोबर रसूल भानावर आला. पहाट झाल्याचे लक्षात येताच तो दचकला. शेजारच्या स्पर्शाची जाणीव होऊन तो बाजूला सरकला. दूर झाला. धडपडत उठून उभा राहिला. दिवसाची चाहूल लागताच त्याला मारवाड्याची आठवण आली. नव्या दिवसाच्या बोजाखाली त्याचे मन भारून गेले.
घाबऱ्याघाबऱ्या त्याने सभोवताली पाहिले. कोणीही दिसत नव्हते. मग त्याने चमत्कारिकपणे तिच्याकडे नजर टाकली आणि खाली वाकून घाईघाईने तो कफन ओढू लागला.
कफनचोर । १३
