या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
रमानाटक.
५९
हीं. मग लोकांकडं पाहणं कुठचं ? इतका तर म
ला धाक होता, आणि आजपर्यंत मीही त्यांच्या
मर्जीप्रमाणं वागलें. हजार रुपयांची थैली त्या ना-
नाशेटानं मजपुढं ठेवली होती, परंतु त्याची सुद्धां
आशा केली नाहीं, आणि ह्मण अहे की "अ
ती तिथं माती " तसं झालं. या आई करितां मी
त्यांना असं निक्षुन बोललें. ( विचार करून )
माझे शब्द ऐकून त्यांच्या मनाची कायग बाई
स्थिती झाली असेल! असो, देवा-जिथं ते राहतील
तिथं त्यांना सुखी ठेव. पैशाकरितां ह्मणून वा-
ईट काम करायचं, नाहीतर मनासारखं सुख कृ-
प्णरावावांचून मला कुठंच मिळणार नाहीं.
मी पक्कं समजतें. ( इतक्यांत घरांतून सकूबाई
हाक मारते ह्मणून रमा निघून जाते. )
