मोरोपंत. स्त्री-पुरजसपथीं मतिपद बहु दीन होत सोकोश नगराबाहेर तो तसा कोश राजा गेला जो त्या कृप भोज द्रोणि तिघे ते राजदार जैसे उरलो तिघेचि आम्ही गेला त्वत्पुत्र करूनि ऐसें सांगुनि सांडुनि जी शत-रकत- शोकार्ता राज्ञि अथमें भीमें बेरें ज्ञातिमनांत न केला घात अधर्में चूरुनि ऊरु निरर्गले- तैसेचि गुरुरुतेंहि धृष्टयुम्नादि सकळ सर्व-रूत बधे तुमचा धर्मादि पांच केशव युद्धेचि देव झाले दुःखावरि फरवशोमा शोकातें चुकवाया बुडविति चाटुनि लंघुनि द्या आज्ञा पळतो कीं येतिल बधितिल झाले पाहुनि राजासि दीन आरडले तैसे तेही म्हणोनि हो रडले मागें भोगावयासि शोकातें ११ १२ १३ बहु दुकर कर्म शक- लोकाते विकळा वेचित्रवीर्य नृपतीतें भेटुनि सांगे नसेंचि रूप नीतें १४ केला प्रभुघात काय बोलावा की ग्रीष्म वलांत ओलावा बोलुनि केवळ नृपा गुरुवराचा मतिने तैसाचि हा कुरुं वराचा १६ क्षोभुनि त्या शिविरेमंडळामधिले पांचाळ द्रौपदी रुतहि बधिले पांडुरातांचाहि जाहला घात सात्यकि हे मात्र राहिले सात करुनियां अश्वमेध रूत नोकी मग मुक्ता प्रथम वैध कत नाकी १९ अतिदुस्तर मोहपात डाऊन संपत्ति जडा जशा तटा कुनघा आम्ही उरलों तिघेचि ते सप्त सप्त-प्रिय-पुत्र- पातने तप्त न १७ १८ 2 & ९ पदोपदीं, २ स - आक्रोश-रोदनयुक्त, ३एक कोश, ४ राजस्त्रिया, ५ हाय, ६ गांधा री, ७ दुर्योधनाचाघात, द्रोणाचा, १ कोणाचीही शंका मनात नआणितां, ३० दुर्यो धनाचा, ११डे यांतील, १२. स्वर्गी, १३ नीरास, + विचित्र वीर्य राजा चापुत्र जो तराष्ट्र त्यातें + ग्रीष्मऋतू, सरोवरांत, निद्रिस्थप्रियपुत्रांच्यापतभाने.
