आज्ञा घेउनि तेथुनि निजराष्ट्रासचि भोज स्त्रीपर्व. पळतति हस्तिनपुरासि कृप गेला द्रोणि व्यासाश्रमी शिरूनि ठेला भानु नुगवतां भेनि राजाला नींकडे तिघे इफकले त्यावरि सांपडला गुरु - रून दोघे अप्रधान ते चुकले - अध्याय २ आला सोडूनि नगर बाहेर स्नेहा हुन उम्रन गैर बाहेर भेटाया सा तो पुढे चाले सात्यकि मागोनि चालते झाले घेउनियां बहु समागमें भार्या केचारी देवदेव ती आर्या धर्मनृपा_ तदनुजां तदनुगां जी पाटे अदिति-तनुजांस देनु गांजी कोठें नव्हतासि दिसत घातकसा केला हा स्व-पर- सर्व-घात कसा ५ संबंधी श्वशकर गुरु सरवे दास देइल फख राज्य तुज से वेदास कोण्ही झाला नसे विलापाला संग वनीं कांन सेविला पाला ७ बांचुनि अभिमन्युसूनुवांचून राया करिसील काय वांचून ऐकुन कुटुंबा चित्तीं धर्म म्हणे ये जाय युधिष्ठिर सानुज तेव्हां युयुत्स त्यामागुनि आप्तांच्या चाले देवी जीचा गंगातीरीं जातां देवे दे रवेद स्त्री धर्मज्ञना तुझी ती कैसा अजातरिषु तूं फत बंधु तात मातुल मारविले की कैसे तुज सम हेतु जगाच्या राजर्षि कसा सोडूनि द्रोणावांचुनि भीष्मा- भोगिसिल भोग कैसे ८ १ गोण मुरम्मनव्हेत, २ पहा, २ दोपदी, ४ अदितीच्या पुत्रांस (देव), ५ नामविशेष (दैत्यमाना), ६वेदयुक्तास, +विष.
