१२ मोरोपंत. बहु नाचलासि रक्त भरुनि सकळ वदन हात रासससा भीम म्हणे गे माते अन्याचेंहि अपेय आत्मा जसा तसाचि वेद-स्मृतिशास्त्र - मतें हें चैवस्वत जाणें नस्पर्शिलें निरविले स्व-पर-जन तुला भ्याला सिंहाला जेविं कातरोऽक्ष ससा ३४ वच्चित्ता कर्म सत्य न गमो हैं प्राशिन कैसें स्व-रक्त मग मोहें ३५ लाता येथें न भेदू कांहींच स्वाऽनुमचेंही विशेष नाहींच ३६ अधरोष्ठावरि चढोनियां दांत रक्तहि शिरलें नसेचि तें आंत ३७ रक्ताचें संगरांत पोन कसें शूदा हिज-पूजनांत पानकरों३८ दुःशासन दे विशारदा भात्या म्हणुनि जसें देवि शारदामात्या ३९ माझ्या तें दार-कच-परामर्षी ऐसेजें काय वन्च परामर्षी वचन खरें देवि निरयपातातें मूढा करिशिल माझ्या दुर्मिळ तुज हे भीमा ऐसें आठबुनि मला हांसे याचि गर्जसि जागत होतेंचि मनीं बदलों प्राशीन रुधिर केले निज प्रतिज्ञा- माझ्या हातें व्रतसें चुकवाया करूनि रणीं साध्वि तुझ्या पाप-पुत्र - घातात ४१ दुःशासन-रक्त- पान मुलाया करिती झाली तेणें योग्या ती रक्तपान मज्जाया माते पूर्वी कां ते हित- बोध करूनि मंद नावरिले देतीस दोष अस्म- डीप काढूनि नंदनोंवरिले देवी म्हणे समचि अघ केलें व्हाया स्व-घात काय शतें 7 १ भयानें युक्त ज्याचेनेत्र असा, २ प्राशनकरण्यासअयोग्य. ३ भेद. ४ य म, ५ अधर-ओष्ठ खालच्या ओठावर, ६ प्राशन, ७ प्राशन कर ण्याचापदार्थसा, पंडिता, ९ झोपदीच्या के शांला स्पर्श करत्येवेळी, १० मो ठ्याक्रोधामध्ये, ११ नरकीपतनातें, १२ मत्-जाया - माझी स्त्री र दोपदी), १३ डाया, १४अस्मत्-शीर्ष- आमुच्यामस्तकी, १५ पुत्रावरील, + शरहतूंतील मेघाला.
