स्त्रीपर्व.. भूवर ठेवूनि जानु गांधारी मी या विषमा रणास दाव्यानें दिधलें विषमारणा सदा याने २४ पुनरपि एकेहि राज्य धिता झालों मिनि उर्वरित निविला आम्हांसि जरिहि एकाकी त्र-वधी र असेच गे काकी २६ स्त्री मोकलिलीच सयेथा पटुनी दावी ही ऊरु सव्य थापटुनीं धर्म विलंघू नदे कृता समया कवि नच म्हणतील शंबरास गया २८ कटविले धेरे बन्हि पेटविला स्वर्गी बंधूसि बंधु भेटविला पाराला राज्य पावला धर्म माने मानूनि यांत घे होम केली मत्सूनुची तुवां ताता घातक नव्हसी करूनही घाता ३१ ज्यांत नसे बहु विचारितां धर्म केलें त्वां घोरतर कसें कर्म करिता झालासि रक्त- पानातें मति जिव्हा जेविरक्तपा नातें २३ बदलों हे स्वशिरासह यास्तवही आचरलों वपुसें व्यापाया पद मज मारूनि नहुरावें यह अर्थ भोगूं नदेडल मही म्हणुनि असे केले करि आम्हीं जेवि अपटुनीं बोले न वदावें तें तेव्हांचि बधावा परि सम या तुझ्या सतासीं बहु कानेनांत आम्हां सास्तव ऐसें घडलें गेला वेरा बुधिच्या आम्ही विमन्यु झालों देवी म्हणे मशंसा त्याचा नव्हेचि वध हा पुसत्यें हैं सांग अरे शर्महि नसे तसे तें दुः शासनासि मारुनि जाणत नसे कसी तव ११ २३ १ सर्वशरीरगतवायूनें, २ उरलेल्यानें, ३ उरु-अरि-महाशत्रूतें, ४ इंद्र, ५ मानसिकव्यथेनेंयुक्त, ६ मांडी, ७ डावी, शपथेला, ९ अरण्यांत, १० वैररूपसमुद्राच्या ११ फरव, १२ जळू, + क्रोधरहित.+स्तुति. ८ ,
