म्हणाला,"..चा घरी कार्यक्रम ठरला होता, मला मित्रांनी आग्रह केला. म्हणाला, ‘एकदा करून बघ, नाहीतर बायकोबरोबर फजिती व्हायची.' मी द्विधा मन:स्थितीत होतो." त्याच्याशी बोलताना कळलं की त्याला निरोध वापरायचं महत्व कळलं नव्हतं व निरोध कसा वापरायचा हे माहीत नव्हतं.
दबाव फक्त मुलांवर असतो असं नाही तर मुलीवरही असतो. मला कॉलेजमधील एक विद्यार्थिनी म्हणाली,"तो मुलगा अधूनमधून सारखा माझ्या छातीवर हात घासतो. मला ते आवडतं. परवा व्हॅलेंटाईन-डे ला एक पँटी भेट दिली. ती घालून अमुक-अमुक दिवशी माझ्या घरी ये असं म्हणालाय. माझ्या मैत्रिणी मला जा म्हणून आग्रह करतायत. मी जाऊ का?" (जरा जास्त खोदून माहिती विचारल्यावर असं दिसलं, की ती सोडून तिच्या सर्व मैत्रिणी 'अनुभवी' आहेत, म्हणून त्या तिला जाण्याचा आग्रह करत होत्या.)
जर विरुद्ध लिंगाचा जोडीदार नको असेल किंवा मिळाला नाही, एखादया मुलाची दुसऱ्या मुलाशी जवळची मैत्री असेल, तर ते "गे' जोडपं आहे" अशी त्यांची चेष्टा होते. जर एखादा मुलगा समलिंगी आहे हे कळलं किंवा एखादा मुलगा ट्रान्सजेंडर असेल (व बायकी असेल), तर त्याच्या वाट्याला टवाळी येते. अशा अनेकांचा लैंगिक छळ होतो. या छळाला भिऊन अनेकजण शिक्षण अर्धवट सोडतात.
माध्यम
या सगळ्यांत अजून भर पडते ती प्रसारमाध्यमांची. टि.व्ही. मासिकं, वर्तमानपत्रं व जाहिरातीतून तुम्ही कसे सौंदर्यात, लैंगिक जोडीदार मिळवण्याच्या क्षमतेत कमी पडत आहात हे सुचक्लं जात असतं. या कमतरता' भरून काढायच्या असतील तर त्यासाठी कोणत्या बँडच्या, त्या वस्तू वापरल्या पाहिजेत हे सतत सुचवलं जातं हा डिओडरंट वापरल्यावर स्त्रिया कसे कपडे फाडून आपल्याकडे धावत येतात; विशिष्ट अँडची दारू पिणं कसं पुरुषार्थाचं लक्षण आहे (जाहिरातीत मात्र 'दारू' हा शब्द वापरायचा नाही.); लग्न ठरण्यासाठी कोणतं ब्यूटी क्रीम वापरावं (व्यक्तिमत्त्वाला महत्त्व नाही.) अशा असंख्य जाहिराती आपल्यावर भुरळ घालत असतात. व्यवस्थित व आकर्षक असणं चांगलं आहे, यात चुकीचं काहीचं नाही, पण जाहिरातीतून इतरही कोणकोणते संदेश पोहोचतात त्याच्यावर विचार होणं व चर्चा होणं गरजेचं आहे. सुंदर दिसण्याबरोबर व्यक्तिमत्त्वाचे इतरही महत्त्वाचे पैलू असतात, असे फार कमी संदेश माध्यमांतून मुला/मुलींपर्यंत पोहोचतात.
सिनेमाच्या माध्यमातून स्त्री फक्त उपभोगाची वस्तू किंवा आदर्श माता व समलिंगी पुरुष हा थट्टेचा विषय म्हणून सर्रास मांडले जातात. समलिंगी पात्रं
०७
