काहींचं मत असं आहे, की असं साहित्य वाचायचं/बघायचं की नाही हा ज्याचा त्याचा वैयक्तिक प्रश्न आहे. मी स्वतःही याच विचारसरणीचा आहे. मला स्त्रीवादी लोकांनी मांडलेली अनेक कारणं मान्य आहेत, तरी अशा साहित्यावर बंदी न घालता त्याच्याबद्दल जनजागृती करून त्यातील चुकीच्या संदेशांबद्दल लोकांना सावधान करणं हाच योग्य मार्ग आहे.
लैंगिक अवयवांबद्दल गैरसमज
स्तनांचा आकार
वयात आल्यावर मुली इतरांच्या स्तनांची वाढ व आपल्या स्तनांची वाढ यांत तुलना करत असतात. मोठे स्तनं असलेल्यांना त्याचा अभिमान वाटतो. छोटे स्तनं असलेल्यांना काळजी वाटते, की आपण पुरेसे आकर्षक नाही. अश्लील वाङ्मयातील चित्रं बघून (व जाहिरातीतील मॉडेल्स्च्या स्तनांचा आकार बघून) आपले स्तनं छोटे वाटले, तर मुलींमध्ये न्यूनगंड निर्माण होतो.
लैंगिक साहित्यातील फोटो व 'ब्ल्यू फिल्म्स्' मध्ये काम करणाऱ्या स्त्रियांचे स्तनं खूप मोठे असतात. अनेक पुरुषांना मोठ्या स्तनांचं आकर्षण असतं. म्हणून मोठ्या स्तनांच्या नट्या या चित्रपटांसाठी निवडल्या जातात. काही नट्या कृत्रिम स्तनं बसवून घेतात. अशा प्रतिमा बघून जोडीदाराचे स्तनं मोठे नसतील तर पुरुष आपल्याला लैंगिक सुख मिळणार नाही असा गैरसमज करून घेतात.
प्रत्यक्षात समाजामध्ये फार थोड्या स्त्रियांचे स्तनं ब्ल्यू फिल्म्समधील नट्यांच्या स्तनांइतके मोठे असतात.
'शी-मेल'
काही पुरुषांना, स्त्री 'इन्सर्टिव्ह' (पुरुषाची) भूमिका घेऊन पुरुषाबरोबर संभोग करते हे बघायला आवडतं. म्हणून काही ब्ल्यू फिल्म्समध्ये 'शी-मेल' दुसऱ्या पुरुषाबरोबर संभोग करताना दाखवली जाते. 'शी-मेल' शरीरानं पुरुष असतो पण मुलींसारखे केस वाढवलेले असतात व शस्त्रक्रिया करून स्तनं वाढवलेले असतात. म्हणजे कंबरेवरती ती स्त्री दिसते व कंबरेखाली पुरुषाची जननेंद्रिये असतात.
लिंगाची लांबी
जसं इतर चित्रपटात नायक व नायिका छान दिसणारी असावी लागते कारण त्यांना बघण्यासाठी प्रेक्षक येतात, तसेच 'ब्ल्यू फिल्म्स्'मधील कलाकारही सुंदर असावे लागतात. नुसतेच दिसायला चांगले नाहीत तर त्यांची जननेंद्रियं मोठी असणं
८९
