पान:महाभारत.pdf/187

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

[द्रोणपर्व आनंदा नाचती रणीं । क्षणा ह्रदयकमळीं । सपिच्छ। २३० नरहरिकृत प्रज्वळिला जैसा रुद्र । जाणों दक्षालागीं वीरभद्र । तेवीं रोषे धडाडी. ॥७॥ चाप कर्षांनी कर्णपुंटा । शर सोडिले जैशा लाटा । उभय शरांचिया थाटा होय नभ अपुरते. ॥ ८ ॥ शरांमागें शौघमाळा । जाणों विजांचा एकवळा । वीरश्रीभरें फोडिती कीळा । महामेघासारिख्या. ॥९॥ बाणघाव उत्तम आग रुधिरस्राव होतसे वेगीं । वस्त्राभरणे रंगिली रंगीं । गुलालतोयासमान. ॥१° घटोत्कचे क्रोधतवकीं । क्षुरप्र, अर्धचंद्र, शिंळामुखी, । कणिक, ना सायक तिखी, । सहस्रशः सोडिले. ॥ ११ ॥ रजनीतम प्रभिन खैद्योतप्राय विचरती शर । भ्याड झांकिती नयनद्वार । शूर अ पावती. ॥ १२ ॥ घटोत्कच लवडसवडी । बाण सोडी काळधाडी । " बैसले हृदयकुंडीं। [द्रौणीचिया निघातें.] ॥ १३ ॥ नागधडकें थेडक तैसा डळमळी विप्रसत्तम । चचरी [जावुनी] हस्तपद्म । ध्वजयष्टिका स्प ॥ १४ ॥ ‘आहा ! भूत तव वहिनी । हर्षे पांचाळ नाचती रणी । सावध जाहला द्रौणी । जेवीं सूर्य ढगांतीं. ॥ १५ ॥ द्रौणी प्रदीप्त । नळीं । यमदंडप्राय विशाळ भाळी । सोडितां भेदुनी हृदयकमळीं । धेरे निर्धाले. ॥ १६ ॥ मृगेंद्रचे चपेटघायीं । जैसा 'मृगेंद्र सेवी तैसा भैमी निस्विनैदेही । पडे निचेष्टितं इतस्ततः ॥ १७ ॥ प्रा र्षाची जाणोनी वेळा । सूते काढोनी अश्रु डोळां । रथ फिरवोनी उतावळ माघारला सैन्याते. ॥ १८ ॥ ‘आहा'कार पांडवचमू । क्रोधे प्रदीप्त जा भीम् । द्रोणवधाचा हृदयीं कौमू । भावोनी धांवे सरोष. ॥ १९ ॥ वधार्थी भीमसेन । पुढारुनी दुर्योधन । शिळाशित शर दारुण । शत । | १.दक्षप्रजापति हा शंकराचा सासरा. ह्याने शंकरपार्वतींस त्याच्याकडे सुरू असलेला यशस पाहण्यास बोलाविलें नाहीं. परंतु चुकीने आपल्यास बोलावयाचे राहिले असेल, असे १ शंकर व पार्वती उभयतां यज्ञ पाहावयास गेली. तेथे दक्षाने यांचा अपमान केला. यामुळे आपल्या वीरभद्र नामक पादाकडून यज्ञाचा नाश करवून दक्षाचा वधही करविला-अ।। आहे. २. आकर्ण. ३. मस्तकावर, ४. ह्या बाणांच्या जाती आहेत. ५. तीक्ष्ण, ६. काजव्याप्रमाणे. ७. घाईने, झटपट. ८. हत्तीने टक्कर मारल्यामुळे. ९. झाड पडते. १ श्वत्थाम्याने मूछित होऊन ध्वजस्तंभावर हात टेकिला–असा भावार्थ. ‘स मोहमनुसंप्राप्ती । समाश्रितः' असे मूळांत आहे (अध्याय १६६।३२), असेंच वर्णन नरहरिकृत ‘कर्णपवीत ‘तेणें दाटली मूच्र्छना तया (अश्वत्थाम्यास) । ध्वजयष्टीसी टेकिली काया । सूतें पाहोना । चयो । रथ माघां फिरविला. ॥' (अ० १०।१५९). ११. कौरवांचे संन्य. १२. १३. जमिनींत घुसले. १४. सिंहाचे. १५. हरिणांचा राजा. १६. जमिनीवर ५ १७. घामाघूम, १८, चेतनारहित. १९. संकल्प धरून, हिकमत लढवून. । जाहला तीक्ष्ण लिला यशसमारंभ । कला. यामुळे शंकराने वला अशी कथा ' ५. तीक्ष्ण, प्रखर. डते. १०. अ मनुसंप्राप्तो ध्वजयष्टिं 'कर्णपवत आहे:- सूतं पाहोनी विपरीत • १२, क्षणांत. १६. जमिनीवर पडतो.