________________
१७१ वरुडावरून परभारेंच गधेलीवर जाऊन मुकाम करणे. त्यावरून वरुडापासून रख गधेलीकडे फिरविली. चिखलठाण्यापावेतों पोंचली. तेथून मागती मसलत फिरवून मुकाम नारेगांवावर आणिला. सोफीबेग अर्जबेगी याचें यावयाचे कारण मनास आणितां यांणी मुलाजमतीस उदईक पांचसाशें स्वारांनी जरोर यावें. बहुत फौज व तोफखाना न आणावा. त्यास हे गोष्ट यांणी कबूल न केली. मातबर सरंजामानसी येऊन ह्मणोन परिच्छिन्न सांगितले आणि उदईक मुलाजमत करणार. बहुधा बसालतजंग पेशवा येतीलसें दिसते. व येथून बमाय फौज व तोफखाना समेत कुच करून शहरानजीक जाऊन उतरणार यांतहि त्याची खिलाक मर्जी दिसते. सेवेसी कळावें. नवाब शहरास पोहोंचले. मसलहतीस येईल तर एखादें पत्र नवाबास थैली पाठवावयाची असिली तर पाठवावी. मजकूर आगतस्वागत आणि सेवकाचे पत्रावर घालून ल्याहावें. तो ऐसा ल्याहावा की पत्र दाखवणे पडले तर कार्यास येई. राजश्री जीवनराव व हकीमम॥अल्लीखान आजी शहरीहून रवाना जाले आहेत. सेवेसी आलेच असतील. छ मजकुरी लष्करावर टोळधाडी उत्तरेकडून चौके वगैरे पहाडीकडून कोटीशा निखल अभ्राप्रमाणे येऊन पूर्वेकडे गेली. कांहीं अग्नईकडे गेली. लष्करावर दोन तीन घटका होते. विठोजी सुंदर दिवाण पांचशें स्वारांनसी बाळापुराहून उद्या येणार. सेवेसी विदित होय. हे विनंति. - - - [ ९५] ॥ श्री॥ ३० सप्टेंबर १७५७. पे॥ छ १५ मोहरम शुक्रवार प्रहर दिवस प्रातःकाळ. सेवेसी विनंति सेवक शामजी गोविद सा॥ नमस्कार विनंति येथील कुशल . त॥ छ १४ मोहरम गुरुवार मुकाम नजीक शहर काळाचबुत्रा दरलष्कर निजामुदौला स्वामीचे कृपादृष्टीकरून यथास्थित असे. काली रात्रौ सेवेसी
