________________
न करणे. पेस्तर तिकडील बंदोबस्त होणे तो मनोदयानरूप होईल. चिंता करणेविशीं नको. जाणिजे. छ ७ माहे रविलाखर. बहुत काय लिहिणे. हे विनंति. मोर्तब सुद पे॥ छ १६ रविलाखर. मु॥. विजफपुर ? [४६] ॥श्री॥ ५ फेब्रुवारी १७५५. राजमान्य राजश्री बाबूराव महादेव दि॥ गोपाळराव गणेश गोसावी यांसिः सेवक रघुनाथ बाजीराव नमस्कार सु॥ खमसखमसैन मया व अलफ. वे।। राजश्री नारायणभट सात्विक व गंगारामभट सफरे व गुंडभट यांणी विदित केले की आपण त्रिवर्गांहीं गणेशदास प्रयागदास याचे दुकानची हुंडी नव हजाराची श्रीक्षेत्रीहून महू कूपा येथील केली होती. त्यास, सावकाराचे दिवाळे निघाले. याजमुळे आपले रुपये फसले. त्यास, सावकाराचा काही देवधव अजमगडचे राजाकडे वगैरे जागाजागा आहे व हाली दुकान श्रीक्षेत्री आहे. त्यास, ते अवर्ष जप्त करून आमचे रुपये वसुलात येतें करावें ह्मणन. त्याजवरून तुह्मांस लिहिले असे. तरी तुह्मीं सुजाअतदौले याजपासून अजमगडचे राजास वगैरे जागा जागा देवघेव असेल तेथें व हवेली दुकानें असतील त्याजवरी जोरा पोहचावून यांचे रुपये वसुलात येत तें करणे. वे॥ मूर्तीचें अवश्यक जाणून याचे रुपयांची पैरवी वसलाची काढोन देणे. जाणिजे छ २३ रखर. आज्ञाप्रमाण. लेखन सीमा ॥श्री॥ ९ फेब्रुवारी १७५५. राजमान्य राजश्री बाबूराव महादेव दि।। गोपाळराव गणेश गोसावी यांसः
