________________
[२३] पै॥ छ २७ ॥खर. ॥ श्री ॥ २० जानेवारी १७५४. पंतप्रधान श्रीमंत राजश्री स्वामीचे सेवेसी: विनंति सेवक रघुनाथ गणेश चरणावरी मस्तक ठेऊन साष्टांग नमस्कार कृतानेक विज्ञापना. स्वामीचे कृपादृष्टीने सेवकाचें वर्तमान त॥ छ १७ माहे रबिलाखर पावेतों फरासिसांचे सैन्यांत समीप शहर औरंगाबाद येथे यथास्थित असे. येथील वर्तमान आढल्याप्रमाणे त॥ ७ रबिलाखर सेवेसी विनंतिपत्रीं लेहून पाठविले आहे त्याजवरून विदित होईल. छ ९ रबिलाखर शनवारी काळेचौतेरयाहून मोगलाचा कुच जाला. ते दिवशी अभ्रागमानें दुर्दिन जाला; वायु झडाडी सुटला व वातचक्राकरितां धुळोरा उठला. अंधी झाली. त्याच संधीस मुसाबुसी यांचा दप्तरनवीस जगन्नाथराव याजवर गाडदी यांहीं दगा केला. चारमाही तलब देणे राहिली आहे याजकरितां हंगामा झाला. जगन्नाथरायास मारकूट जाली. त्याचा डेरा फाडीत होते. चार घटिका मोठा कजिया झाला. गाडदी बोलत होते की रामदासपंत मेला ते दिवशी अशीच वांभळ पडली होती. आजहि तोच प्रकार आहे. यांस मारून टाकावा. ऐशीहि दुर्वाक्यं बोलिल. व लोक बोलत हाते की आज मोगलाचा कुच जाला आहे. हा मोगल माघारा येत नाही. मृत्यु पावेल. ऐशी नानाप्रकारची दुश्चिन्हें जाली. येका कोशाचं कूच करून ईटखेडे यावर मुकामास आले. रामदासपंतहि याच मार्गे वाळजेचं रूखें कूच करून निघाले होते. ख्वाजे न्यामदल्लाखान येही कुच केलेच नाही. काळेचौतरेयावरच आहेत. प्रस्तुत फरासीस हरावलीस आहेत. नवाबाचे डेरे गात्र आहेत. सभोवती फरंगी, गाडदी यांची चौकी आण कोण्ही नाहीं. शहानवाजखान छ ७ रोजी संध्याकाळी काळेचौतरेयावर डरदाखल झाले. बाकी लोक अद्याप शहरांतच आहेत. शागीर्दपेशा कितेक शह
