कीं, आपली खर्चाची खातों, जीं विनाकारण वाढली
असतील, तीं दमादमानें कमी केली पाहिजेत. ह्मणजे त्याच्या
योगानें आपला व्यर्थ खर्च कमी होईल, कर्ज फिटेल,
आणि कर्ज न होऊं देण्याची मुख्य युक्ति जो बाताबेता-
नें खर्च करण्याची सवय, ती अंगीं जडेल. ज्याला
ऋण फेडावयाचें आहे, त्यानें आपले बारीकसारीक दे-
खील खर्च, होतील तितके कमी करावे. घरांतील ह
लके सलके खर्च कमी करून अडचण भोगणे पुरवलें,
परंतु तसे न केल्याने लोकांमध्ये दैन्य भोगणें हें फार
अपमानास्पद आहे. एकादा नित्यखर्च सुरू करते-
समयीं, हा खर्च आपणाच्यानें अखेरपर्यंत चालवेल किंवा
नाहीं, ह्याचा आधीं विचार करावा. तसाच प्रसंग.
विशेषीं खर्च करणें तोही दूरवर दृष्टि देऊन झेंपण्यासा-
रखा असल्यास करावा; नाहीं तर विपत्ति आणि
अप्रतिष्ठा हीं जिणें नकोसे करतात.
ह्या बादशाहाचें नांव, त्याच्या शाहाणपणावरून
अथवा मोहरेवरून प्रसिद्ध आहे. हिंदुस्थानाचें पालन
करण्याचा अधिकार, यावत्कालपर्यंत, जगदीशसंकेतानु-
रूप ज्या अनेक प्रभूंच्या हातीं गेला, त्यांमध्यें ह्या प्रभूची
उपमा ह्यालाच शोभते. विद्या, अनुभव, इत्यादि गो-
ष्टींचा फारसा संस्कार नसतां, ह्या पुरुषानें पंचविशीचे
आंत, प्रचंड राजभार स्वशिरी घरून, तो, नव्याणव
वर्षाच्या आनुभविक आणि विद्वान राजाप्रमाणे वाहून
ला; ह्यावरून ह्याची बुद्धि खचीत अलौकिक होती,
