पान:भाषाशास्त्र.djvu/54

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

सामान्यविवेचन व दिग्दर्शन. ४३ बकर-सिनिझ.तुम्ही मानितां द्वि०प०अ०व० बकर, तो मानतो. तु०पु०ए०व० बकर-लर. ते मानतात. त०प०अ०व० वकर शब्दास लागलेले सदरचे प्रत्यय इतके सुटे आणि चिकटल्यासारखे दिसतात की, त्यांस जोड अथवा सांधा, अशीच आपण पारिभाषिक संज्ञा देऊ. तुंगुस्की शाखेचा प्रसार उत्तर चीनपासून तों तहत तिचा प्रसार. सबरियापर्यंत, व त्याच्याही पश्चिमेस तुंगुस्का नदी पावेतों, ११३° रेखांशाजवळ जवळ आहे. ह्या तुंगुस्की जाती रूस आणि चिनी अमलाखाली असून, यांपैकी चीनच्या ताब्यात असलेल्या तुंगुस्की जातीस मन्दशू हें नामधेय आहे. हे नांव इ० स० १६ ४४ साली, तुंगुस्की लोकांनी चीन जिंकल्यावर, सांप्रतच्या पातशाही घराण्याने धारण केले असल्याचे दिसते. ।। २ मोगली भाषा बोलणारांचे आदिनिवासस्थान बैकल मोगली भाषा. सरोवराजवळ, व सैबीरियाच्या उत्तर भागांतच विशेषेकरून आहे. ह्यांच्यांत १ शुद्ध मोगली, २ बुरियात, आणि ३ आलोट किंवा कालमुक, असे तीन भेद असून, त्यांची हालचाल इसवी सनाच्या नवव्या शतकांतच प्रथम दिसून आली. चिगिझखान नांवाचा सरदार त्यांच्यांत प्रमुख होऊन गेला, व त्यानेच ह्या विभागलेल्या जातींचे एककरण करून, सुमारे इ. स. १२२७ साली मोगली वादशाहीची प्रतिष्ठापना केली, आणि मोगली, तुंगुसा, तुर्की अथवा तातरी, इत्यादि लोकांस आपल्या शहाखाली आणिले. कालान्तराने, हे तुर्की लोक फार प्रबल झाले.