पान:भाषाशास्त्र.djvu/297

विकिस्रोत कडून
Jump to navigation Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

૨૮૯ भाषाशास्त्र. असो. शब्दोच्चारांत अशाच प्रकारची विसंगता अन्य भाषांत सुद्धा आढळून येते. परंतु, संकृतांत तिचा गंधहीं नाही. यामुळे, आमच्या आर्यपूर्वजांचे शास्त्रनैपुण्य व त्यांची विशालबुद्धि, विदग्धता व चतुरस्रता, त्यांचा गूढविचार आणि त्यांचे सखोलान्चेषण, इत्यादि गुण उत्तम प्रकारे व्यक्त होतात. संस्कृत भाषेतील अक्षरांची अशा प्रकारची विलक्षण अवयवसंगति, त्यांचे निश्चित मूल्य, संस्कृत वणचारा- आणि त्यांतील परिमित मात्रा पाहन, चा ठरीव नियम. । व इंग्रजी भाषेतील वर्णोच्चाराच्या संबंधाने अनिवार विसंगता आणि अनियमितपणा मनांत आणून, एक चतुरस्र पंडित एका पाश्चात्य विद्वानाजवळ असे विनोदान बोलला की, संस्कृते एकैकमक्षरमेकैकोच्चारणं दधातीति नियमः । परंतु, इंग्लंदीचे दुर्दैववशादे कैकमक्षरमनेकोच्चारणं | दधाति ।। पुढे, या पाश्चात्य गृहस्थास संस्कृताचे व मराठर्चेि विशेष ज्ञान नसल्याकारणाने, त्याने ह्या पौरस्त्य पंडितांस त्याचा अर्थ विचारल्यावरून, त्याने त्यास इंग्रजीत असे समजावून सांगितले की,

  • Each letter in Sanskrit has but one Uniform Sound. But, this is, unfortunately, not the Case with the Driglish letters.

सदरहुवरून, इंग्रजी, किंबहुना भारतेतर सर्व भाषांतील व नियमशून्यता. स्वरांत किंवा व्यंजनांत, वर्णोच्चाराच्या संबंधानें बिलकुल धरबंध नसून, त्यात कोणत्याही प्रकारचे नियमन देखील नाही, असे वाचकांच्या लक्षांत सहजी येईल.