{६५ । ६ ११५१६. सानदं सदन. । ६३ ।। 5 4 14 ।। १२ । 1- 15 त्याची भूक नास्त वाढत जाते, याप्रमाणे ह्या विषयांचा साळवाड वाढत जाता, तो त्यांचा विस्तार वाढून यांच्याविषयींचं इन्छ अनद वाढते. जों जा विषय चे दन्होंगे माजने ते ता विषयांच्या साधनांचा कन* व कांना ही दुकाल साधन नसुन मूनिमत सुसे हीच अाहेत, असे व ट ज्या सुसच्या साधनार्थ त्यांचा उपयोग स्या सुखान विसरून जाऊन ह्या साधनाकरितांत्र हालअपेष्टा अणि अपमान सोसून व जीव गेला तर बेहेत्त, पण दामाजीपंत किंवा प्रियतमा यस लेवमात्र धक्का न लागो असे त्यास व टू लाग” च । । | 135 स छ। सनद सदन, २ दैववशात् श्रीमंताच्या पोटी जन्म झ लेला असला म्णजे घा, मळेगळे वागबगीच वैगेरे यथास्थित असतात. विलासमंदिर निगळे, मामाल निराळ', उ वने निराळी, जलमंदिर नि ।ळे, केलि मंदिर निराळे, ताप, दोल खूप होण्याजोगे घर असते. १ - * * * सुताश्च सुधियाः ।। ३ । * पांच पुत्र, सहावी कन्या न श्राम ना करे सर्वतोमुखी यांची नफ चालते. काही बोलली किंवा क ही ॐ तरी लोक वाहवा करितात. वृत्र न. मंगाचे काणच नाही. या ॐ अध्या वचनांत विधाने वागणारे पुत्र आणि आपल्यापेक्षा सुखी घराण्यांत पडल्या कारणाने अलकार भुषणे ह्यांचा भार मोठ्या जुलमावर वाहणारी लाडकी लेक गाण त्या सर्वस पुत्रान्साह झालेले ? | कांता मृदुभाषी. कोणत्याही गोष्टीला कमी नहीं. तोंडातून निघण्याचा अवकाश कीं. चाहेल ते पदर्थ, देख, अलंकार, आणि भोगब ई माहेबांच्या सेवेस हजर, च ईसाहेबांस उद्येग काय ते स्वतःचा थाट, स्वतःचे रंजन आणि यजमानाची मनधरणी, मग सेवातन्परतेला काय उणे १ न्यांत अगी चातुर्य आणि थोर कुळनि जन्म असल्या कारणाने श्रीमंताची मर्जी संपादन करण्यास लागणारा विनय, तोंडपुजेपणा, मान भाव मिट्टै भाषण, नजर, अर्जव व पुढे पुढे गडा घोल में, ह्या कला पूर्ण अवगत, नेव्ही पतीला तळहातावर झेलन लवणभंजनाने आपल्या हातांतील कळसूत्री बाहुले करून ठेवण्यास काय उशीर १ पजमानास शिंक आली पुरे, की बाईसाहेबांचा जीव साली वर हाऊ लागलाच. चार अषधे घेऊन सैवेस.हजर. पानावर उन्हाचा को कवडसा पडला,
