पान:नित्यनेमावली.pdf/९७

त्याला | विसरूं ॥६॥ माझा अहंभाव आसे शरीरीं । तथापि तो सद्गुरू अंगिकारी । नाहीं मनीं अल्पविकार झाला । विसरूं ।। ७ ।। आतां कंसा हा उपकार फेडू । हा देहा ओवाळूनिदूर सोडूं | म्यां एकभावें प्रणीपात केला । 1 विसरूं ||८|| जया वानितां वानितां वेदवाणी । म्हणें नेति नेंती तिला जे दुरुनी | नव्हे अंत ना पाय ज्याच्या रुपाला । विसरू ॥ ९ | जो साबूच्या अंकित जीव झाला । ॥ त्याचा असे भार निरंजनाला | नारायणाचा भ्रम दूर केला | विसरु ।।१०।। । २ . मंगळवार समाधान साधूजनांचेनि योगें ॥ परी मागुतें दुःख होते वियोगें । घडीने घडी शीण अत्यंत वाटें । उदासीन हा काळ कोठें न कंठे ||१|| घरें सुंदरें सौख्य नानाप- रीचें । परी कोण जाणेल तें अंतरींचें । मनीं आठवितांचि तो कंठ दाटे । उदासीन० ||२|| बळें लाविता चित्त कोठें जडेना | समाधान तें कांहि केल्या घडेना । नयें धीर डोळा }